Het onderzoek van fosfor in het bloed gebeurt meestal samen met de meting van calcium, bijschildklierhormoon of vitamine D en is bedoeld als hulpmiddel bij de diagnose en bij het bewaken van ziekten waarbij de nieren of het maagdarmkanaal betrokken zijn.
Fosfor is een mineraal dat via de voeding kan worden verkregen en helpt bij de vorming van tanden en botten, bij het functioneren van spieren en zenuwen en bij de aanvoer van energie. Adequate fosforgehaltes in het bloed van volwassenen liggen tussen 2,5 en 4,5 mg / dL, waarden boven of onder moeten worden onderzocht en de oorzaak moet door de arts worden behandeld.
Hoe is het gedaan
De test op fosfor in het bloed wordt gedaan door een kleine hoeveelheid bloed op te vangen in een slagader in de arm. De inzameling moet worden gedaan met de persoon die minimaal 4 uur aan het vasten is. Daarnaast is het belangrijk om het gebruik van medicijnen, zoals voorbehoedsmiddelen, antibiotica, zoals isoniazide of antihistaminica, zoals promethazine, te informeren, omdat deze het testresultaat kunnen verstoren.
Het afgenomen bloed wordt naar het laboratorium gestuurd, waar de dosering van fosfor in het bloed zal plaatsvinden. Meestal bestelt de arts een bloedfosfortest samen met de dosering van calcium, vitamine D en PTH, omdat dit factoren zijn die de concentratie van fosfor in het bloed verstoren. Lees meer over het PTH-examen.
Bloedfosfor-testen worden gewoonlijk aanbevolen wanneer er veranderde calciumspiegels in het bloed zijn, wanneer problemen in het maagdarmkanaal of de nieren worden vermoed, of wanneer de persoon symptomen van hypocalciëmie heeft, zoals krampen, zweten, zwakte en tintelingen in de mond, handen en voeten. Begrijp wat hypocalciëmie is en wat het kan veroorzaken.
Referentiewaarden
De referentiewaarden van fosfor in het bloed variëren naargelang de leeftijd met het laboratorium waarin de test is uitgevoerd, die kunnen zijn:
| Leeftijd | Referentiewaarde |
| 0 - 28 dagen | 4,2 - 9,0 mg / dl |
| 28 dagen tot 2 jaar | 3,8 - 6,2 mg / dL |
| 2 tot 16 jaar | 3,5 - 5,9 mg / dL |
| Vanaf 16 jaar | 2,5 - 4,5 mg / dL |
Wat betekent hoge fosfor
Hoge fosfor in het bloed, ook wel hyperfosfatemie genoemd , kan te wijten zijn aan:
- Hypoparathyreoïdie , aangezien PTH in lage concentraties wordt aangetroffen, worden de calcium- en fosforgehaltes in het bloed niet goed gereguleerd, aangezien PTH verantwoordelijk is voor deze regulering;
- Nierfalen , aangezien de nieren verantwoordelijk zijn voor het elimineren van overtollig fosfor in de urine, waardoor ze zich ophopen in het bloed;
- Gebruik van supplementen of medicijnen die fosfaat bevatten;
- Menopauze .
De ophoping van fosfor in het bloed kan leiden tot verwondingen aan verschillende organen door calcificaties en dus tot cardiovasculaire problemen.
Wat betekent een laag fosforgehalte
Fosfor in lage bloedconcentraties, ook wel hypofosfatemie genoemd , kan optreden als gevolg van:
- Vitamine D-tekort , omdat deze vitamine de darmen en nieren helpt om fosfor op te nemen;
- Malabsorptie ;
- Lage inname van fosfor in de voeding ;
- Hypothyreoïdie ;
- Hypokaliëmie , een lage concentratie kalium in het bloed;
- Hypocalciëmie , de lage concentratie calcium in het bloed.
Zeer lage fosforgehaltes in het bloed van kinderen kunnen de botgroei verstoren, dus het is belangrijk dat het kind een uitgebalanceerd dieet volgt dat de consumptie van voedsel dat rijk is aan fosfor, zoals sardines, pompoenpitten en amandelen, omvat. Zie andere voedingsmiddelen die rijk zijn aan fosfor.