De werking van het hart kan worden beoordeeld door middel van verschillende tests die door de cardioloog of huisarts moeten worden aangegeven op basis van de klinische geschiedenis van de persoon.
Sommige tests, zoals elektrocardiogram, thoraxfoto, kunnen routinematig worden uitgevoerd met als doel cardiovasculaire controle uit te voeren, terwijl andere tests, zoals myocardscintigrafie, inspanningstest, echocardiogram, MAP en holter, bijvoorbeeld ze worden gedaan wanneer specifieke ziekten worden vermoed, zoals angina pectoris of aritmieën.
De belangrijkste examens voor het beoordelen van het hart zijn dus:
1. Röntgenfoto van de borst
Röntgenfoto of thoraxfoto is een onderzoek dat de contouren van het hart en de aorta beoordeelt, naast het beoordelen of er tekenen zijn van vochtophoping in de longen, wat wijst op de mogelijkheid van hartfalen. Bij dit onderzoek wordt ook de omtrek van de aorta onderzocht, het vat dat het hart verlaat om bloed naar de rest van het lichaam te transporteren. Dit onderzoek wordt meestal gedaan terwijl de patiënt staat en de longen gevuld zijn met lucht, zodat het beeld correct kan worden verkregen.
De röntgenfoto wordt als een eerste onderzoek beschouwd en het wordt meestal door de arts aanbevolen om andere cardiovasculaire onderzoeken uit te voeren om het hart beter en met een grotere definitie te beoordelen.
Waar het voor is : geïndiceerd om gevallen van vergroot hart of bloedvaten te evalueren of om te controleren of er calciumafzetting in de aorta is, wat kan gebeuren als gevolg van leeftijd. Bovendien maakt het het mogelijk om de toestand van de longen te beoordelen, door de aanwezigheid van vloeistoffen en afscheidingen te observeren.
Als het gecontra-indiceerd is : het mag niet worden gedaan bij zwangere vrouwen, vooral niet in het eerste trimester vanwege de straling die tijdens het onderzoek wordt uitgezonden. Als de arts echter van mening is dat de test essentieel is, wordt de zwangere vrouw aanbevolen de test uit te voeren met een loden schild in de buik. Begrijp wat de risico's zijn van röntgenfoto's tijdens de zwangerschap.
2. Elektrocardiogram
Het elektrocardiogram is een onderzoek dat het hartritme evalueert en wordt gedaan terwijl de patiënt ligt, met kabels en kleine metalen contacten op de huid van de borst. Dus, net als de röntgenfoto van de borst, wordt het elektrocardiogram beschouwd als een van de eerste tests die de elektrische werking van het hart beoordelen, en wordt het opgenomen in de routineonderzoeken van het consult met een cardioloog. Het kan ook worden gebruikt om de grootte van sommige hartholtes te beoordelen, om bepaalde soorten infarcten uit te sluiten en om aritmie te beoordelen.
Het elektrocardiogram is snel en niet pijnlijk, en wordt vaak door de cardioloog zelf op kantoor uitgevoerd. Lees hoe het elektrocardiogram wordt uitgevoerd.
Waar het voor is : ontworpen om aritmieën of onregelmatige hartslag te detecteren, veranderingen te beoordelen die wijzen op een nieuw of oud infarct en hydro-elektrolytische veranderingen te suggereren zoals een afname of toename van het kaliumgehalte in het bloed.
Als het gecontra-indiceerd is : iedereen kan worden onderworpen aan een elektrocardiogram. Er kunnen echter interferentie of moeilijkheden zijn bij het uitvoeren ervan, bij mensen met een geamputeerd ledemaat of met huidlaesies, overtollig haar op de borst, mensen die vóór het onderzoek vochtinbrengende crèmes op het lichaam hebben gebruikt, of zelfs bij patiënten die dat niet hebben gedaan. kunnen stilstaan bij het registreren van het elektrocardiogram.
3. KAART
Ambulante bloeddrukmeting, bekend als MAPA, wordt gedurende 24 uur uitgevoerd met een apparaat om de bloeddruk in de arm te meten en een kleine bandrecorder die aan de taille is bevestigd en die meet met tussenpozen bepaald door de cardioloog, zonder dat u in het ziekenhuis hoeft te blijven.
Alle bloeddrukresultaten die zijn geregistreerd, worden door de arts geanalyseerd en daarom wordt aanbevolen om de normale dagelijkse activiteiten voort te zetten en in een dagboek op te schrijven wat u aan het doen was op het moment dat de bloeddruk werd gemeten, aangezien activiteiten zoals eten, lopen of traplopen de druk gewoonlijk kunnen veranderen. Ken de prijs en de zorg die moet worden besteed aan het maken van de MAP
Waar het voor is : het maakt het mogelijk om de variatie van de druk gedurende de dag te onderzoeken, wanneer er twijfel bestaat of de patiënt een hoge bloeddruk heeft, of in geval van verdenking op het White Coat Syndrome, waarbij de druk toeneemt tijdens het medische consult, maar niet bij anderen situaties. Bovendien kan MAPA worden uitgevoerd om te verifiëren dat de medicijnen om de druk te beheersen de hele dag goed werken.
Wanneer het gecontra-indiceerd is : het kan niet worden gedaan als het niet mogelijk is om de manchet om de arm van de patiënt aan te passen, wat kan gebeuren bij zeer dunne of zwaarlijvige mensen, en ook in situaties waarin het niet mogelijk is om de druk betrouwbaar te meten, wat kan gebeuren bijvoorbeeld bij mensen met tremoren of hartritmestoornissen.
4. Holter
De holter is een onderzoek om het hartritme overdag en 's nachts te beoordelen met behulp van een draagbare recorder die dezelfde elektroden heeft als het elektrocardiogram en een recorder die aan het lichaam is bevestigd en elke hartslag van de periode registreert.
Hoewel de examenperiode 24 uur is, zijn er meer gecompliceerde gevallen die 48 uur of zelfs 1 week nodig hebben om het hartritme correct te onderzoeken. Tijdens het uitvoeren van de holter is het ook aangewezen om de activiteiten in een dagboek op te schrijven, zoals grotere inspanningen, en de aanwezigheid van symptomen zoals hartkloppingen of pijn op de borst, zodat het ritme op deze momenten wordt geëvalueerd.
Waar is het voor : deze test detecteert hartritmestoornissen die op verschillende momenten van de dag kunnen optreden, onderzoekt symptomen van duizeligheid, hartkloppingen of flauwvallen die kunnen worden veroorzaakt door hartfalen, en beoordeelt ook het effect van pacemakers of remedies om aritmieën te behandelen.
Wanneer het gecontra-indiceerd is : het kan bij iedereen worden gedaan, maar het moet worden vermeden bij mensen met huidirritaties die de elektrodefixatie veranderen. Het kan worden geïnstalleerd door elke getrainde persoon, maar het kan alleen worden geanalyseerd door een cardioloog.
5. Stresstest
De stresstest, ook wel de loopbandtest of inspanningstest genoemd, wordt gedaan met het doel veranderingen in bloeddruk of hartslag te observeren tijdens het uitvoeren van een bepaalde inspanning. Naast de loopband kan hij ook op een hometrainer worden uitgevoerd.
De evaluatie van de stresstest bootst situaties na die het lichaam nodig heeft, zoals bijvoorbeeld traplopen of een helling, situaties die ongemak of kortademigheid kunnen veroorzaken bij mensen met een risico op een hartaanval. Lees meer over stresstests.
Waar is het voor : stelt u in staat om de werking van het hart tijdens inspanning te beoordelen, de aanwezigheid van pijn op de borst, kortademigheid of aritmieën te detecteren, wat kan duiden op een risico op een hartaanval of hartfalen.
Indien gecontra-indiceerd : deze test mag niet worden uitgevoerd door mensen met fysieke beperkingen, zoals de onmogelijkheid om te lopen of fietsen, of die een acute ziekte hebben, zoals een infectie of hartfalen, aangezien deze test tijdens het onderzoek erger kan worden.
6. Echocardiogram
Het echocardiogram, ook wel echocardiogram genoemd, is een soort echografie van het hart, dat beelden detecteert tijdens zijn activiteit, waarbij de grootte, de dikte van de wanden, de hoeveelheid gepompt bloed en de werking van de hartkleppen worden geëvalueerd.
Dit onderzoek is pijnloos en maakt geen gebruik van röntgenfoto's om uw beeld te verkrijgen, dus het is zeer goed uitgevoerd en biedt veel belangrijke informatie over het hart. Het wordt vaak gedaan om mensen te onderzoeken die kortademigheid en zwelling in hun benen ervaren, wat kan duiden op hartfalen. Zie de stapsgewijze instructies voor het uitvoeren van het echocardiogram.
Waar het voor is : helpt bij het beoordelen van de functionaliteit van het hart, het detecteren van hartfalen, hartruis, veranderingen in de vorm van het hart en de bloedvaten, naast het kunnen detecteren van de aanwezigheid van tumoren in het hart.
Wanneer het gecontra-indiceerd is : er zijn geen contra-indicaties voor het onderzoek, maar de uitvoering en bijgevolg het resultaat kan moeilijker zijn bij mensen met borst- of zwaarlijvige prothesen, en bij patiënten waarbij het niet mogelijk is om op de zij te liggen, zoals mensen met bijvoorbeeld breuken in het been of die in ernstige toestand verkeren of geïntubeerd zijn.
7. Myocardscintigrafie
Scintigrafie is een onderzoek dat wordt uitgevoerd door een speciaal medicijn in de ader te injecteren, waardoor beelden van de hartwanden kunnen worden vastgelegd. De beelden worden gemaakt met de persoon in rust en na de inspanning, zodat er een vergelijking tussen is. Als de persoon de moeite niet kan doen, wordt het vervangen door een medicijn dat in het lichaam een gedwongen wandeling simuleert, zonder dat de persoon de plaats verlaat.
Wat het doet : evalueer veranderingen in de bloedtoevoer naar de hartwanden, zoals bijvoorbeeld kan gebeuren bij angina of een infarct. Het kan ook de werking van de hartslag in de inspanningsfase observeren.
Wanneer het gecontra-indiceerd is : myocardscintigrafie is gecontra-indiceerd in geval van allergie voor de werkzame stof van de stof die wordt gebruikt om het onderzoek uit te voeren, mensen met ernstige aritmieën of met nierproblemen, aangezien de eliminatie van het contrast door de nieren gebeurt.
De cardioloog kan ook beslissen of deze test wordt uitgevoerd met of zonder stimulatie van medicijnen die de hartslag versnellen om de stresssituatie van een patiënt na te bootsen. Kijk hoe de scintigrafie wordt voorbereid.
Laboratoriumtests om het hart te beoordelen
Er zijn enkele bloedtesten die kunnen worden uitgevoerd om het hart te beoordelen, zoals Troponin, CPK of CK-MB, dit zijn spiermarkers die kunnen worden gebruikt bij de beoordeling van een acuut myocardinfarct.
Andere tests zoals bloedglucose, cholesterol en triglyceriden, die bijvoorbeeld worden gevraagd bij de cardiovasculaire controle, hoewel niet specifiek voor het hart, geven aan dat als er geen controle is met medicatie, lichamelijke activiteit en uitgebalanceerd dieet, er een groot risico is op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten. in de toekomst. Beter begrijpen wanneer u een cardiovasculaire controle moet ondergaan.