Gewoonlijk heeft het kind met een zekere mate van autisme moeite met communiceren en spelen met andere kinderen, hoewel er geen fysieke veranderingen optreden. Bovendien kan het ook ongepast gedrag vertonen dat vaak wordt gerechtvaardigd door ouders of familieleden, zoals hyperactiviteit of verlegenheid, bijvoorbeeld.
Autisme is een syndroom dat problemen veroorzaakt in communicatie, socialisatie en gedrag, en de diagnose kan alleen worden bevestigd als het kind al in staat is om te communiceren en de tekenen te vertonen, wat meestal gebeurt tussen de 2 en 3 jaar. Om erachter te komen wat het is en wat deze aandoening veroorzaakt, bekijk infantiel autisme.
Bij de baby van 0 tot 3 jaar is het echter al mogelijk om enkele van de waarschuwingssignalen en symptomen op te merken, zoals:
1. Pasgeborene reageert niet op geluiden
De baby is in staat om deze prikkel te horen en erop te reageren sinds de zwangerschap en als hij wordt geboren, is het normaal om bang te zijn als hij een heel hard geluid hoort, zoals wanneer een voorwerp er dichtbij valt. Het is ook normaal dat het kind zijn gezicht naar de kant draait waar het geluid van een liedje of speelgoed vandaan komt en in dit geval toont de autistische baby geen interesse en reageert hij niet op enig soort geluid, wat zijn ouders kan verlaten bezorgd, denkend aan de mogelijkheid van doofheid.
De oortest kan worden uitgevoerd en toont aan dat er geen gehoorstoornis is, waardoor het vermoeden toeneemt dat de baby een afwijking heeft.
2. Baby maakt geen geluid
Het is normaal dat wanneer baby's wakker zijn, ze proberen om te gaan en de aandacht van ouders of hun verzorgers trekken met een klein geschreeuw en gekreun, wat babbelen wordt genoemd. In het geval van autisme maakt de baby geen geluid, want ondanks dat hij geen spraakstoornis heeft, geeft hij er de voorkeur aan om te zwijgen, zonder interactie met anderen om hem heen, zodat de autistische baby geen geluiden maakt als "kwijlen", "ada". of "ohh".
Kinderen ouder dan 2 jaar moeten al korte zinnen vormen, maar in het geval van autisme is het gebruikelijk dat ze niet meer dan 2 woorden gebruiken om een zin te vormen, en zijn ze beperkt tot het aangeven van wat ze willen met de vinger van een volwassene of dan herhalen ze de woorden die hem meerdere keren achter elkaar worden gezegd.
Lees de richtlijnen van onze logopedist om erachter te komen wat u moet doen als uw kind alleen veranderingen in de spraakontwikkeling heeft.
3. Lacht niet en heeft geen gezichtsuitdrukkingen
Baby's kunnen na ongeveer 2 maanden beginnen te glimlachen en hoewel ze niet precies weten wat een glimlach betekent, 'trainen' ze deze gezichtsbewegingen, vooral wanneer ze dicht bij volwassenen en andere kinderen zijn. Bij de autistische baby is de glimlach niet aanwezig en kan het kind altijd dezelfde gezichtsuitdrukking hebben, alsof hij nooit gelukkig of tevreden was.
4. Houd niet van knuffels en kusjes
Meestal houden baby's van kusjes en knuffels omdat ze zich veiliger en geliefd voelen. In het geval van autisme is er een zekere afkeer van nabijheid en daarom houdt de baby er niet van om vastgehouden te worden, kijkt hij niet in de ogen
5. Reageert niet wanneer er wordt gebeld
Op de leeftijd van 1 jaar kan het kind al reageren wanneer er wordt gebeld, dus als de moeder of vader haar roept, kan ze een geluidje maken of naar hem toe komen. In het geval van het autistische kind reageert het kind niet, maakt geen geluid en spreekt de beller niet aan en negeert hem volledig, alsof hij niets heeft gehoord.
6. Speel niet met andere kinderen
Naast het feit dat ze niet proberen dicht bij andere kinderen te zijn, blijven autisten liever bij hen vandaan, vermijden ze allerlei benaderingen en vluchten ze voor hen.
7. Heeft repetitieve bewegingen
Een van de kenmerken van autisme zijn stereotiepe bewegingen, die bestaan uit bewegingen die constant worden herhaald, zoals het bewegen van je handen, je hoofd slaan, je hoofd tegen de muur slaan, zwaaien of andere, meer complexe bewegingen maken. Deze bewegingen kunnen worden opgemerkt na 1 levensjaar en hebben de neiging om te blijven en te intensiveren als de behandeling niet wordt gestart.
Wat u moet doen als u autisme vermoedt
Als de baby of het kind enkele van deze symptomen heeft, wordt aanbevolen om de kinderarts te raadplegen om het probleem te beoordelen en vast te stellen of het inderdaad een symptoom van autisme is, door de juiste behandeling te starten met bijvoorbeeld psychomotoriek, logopedie en medicatiesessies.
Over het algemeen is het mogelijk om, wanneer autisme vroeg wordt vastgesteld, therapie met het kind te ondergaan om zijn communicatie- en relatievaardigheden te verbeteren, de mate van autisme drastisch te verminderen en hem een leven te geven dat vergelijkbaar is met dat van andere kinderen van zijn leeftijd.
Om te begrijpen hoe te behandelen, bekijk autismebehandeling.