Het onderzoek van albumine wordt gedaan met het doel de algemene voedingsstatus van de patiënt te verifiëren en mogelijke nier- of leverproblemen te identificeren, omdat albumine een eiwit is dat in de lever wordt geproduceerd en nodig is voor verschillende processen in het lichaam, zoals het transport van hormonen en voedingsstoffen. en om de pH te reguleren en de osmotische balans van het lichaam te behouden, wat gebeurt door de hoeveelheid water in het bloed te reguleren.
Deze test wordt gevraagd wanneer er een vermoeden bestaat van nier- en leveraandoeningen, voornamelijk waarbij lage albuminespiegels in het bloed worden geverifieerd, wat ertoe leidt dat de arts aanvullende tests vraagt om de diagnose te voltooien.
In het geval van een vermoedelijke nierziekte, kan de arts een urinetest bestellen en de albumine in de urine meten, en de aanwezigheid van albumine in de urine, albuminurie genaamd, kan worden gecontroleerd, wat wijst op nierbeschadiging. Lees meer over albuminurie en de belangrijkste oorzaken.
Waar is het voor
Het albumine-onderzoek wordt door de arts gevraagd om de voedingsstatus van de persoon te beoordelen en te helpen bij de diagnose van nier- en leveraandoeningen, en wordt vóór de operatie gevraagd om de algemene toestand van de persoon te controleren en te beoordelen of het mogelijk is om de chirurgische ingreep uit te voeren.
Gewoonlijk wordt de dosering van albumine in het bloed gevraagd samen met andere tests, zoals dosering van ureum, creatinine en totaal eiwit in het bloed, vooral als er symptomen zijn van een leveraandoening, zoals geelzucht of nieraandoeningen. Begrijp wat het is en hoe de test op totale eiwitten in het bloed wordt uitgevoerd.
Om het albumine-onderzoek uit te voeren, is vasten niet nodig en gebeurt door analyse van een bloedmonster dat in het laboratorium is verzameld. Het is belangrijk dat de persoon het gebruik van medicijnen aangeeft, zoals bijvoorbeeld anabole steroïden, insuline en groeihormoon, omdat deze het testresultaat kunnen verstoren en er daarom bij de analyse rekening mee moet worden gehouden.
Referentiewaarden
Normale albuminewaarden kunnen variëren naargelang het laboratorium waarin de test wordt uitgevoerd en ook naargelang de leeftijd.
| Leeftijd | Referentiewaarde |
| 0 tot 4 maanden | 20 tot 45 g / l |
| 4 maanden tot 16 jaar | 32 tot 52 g / l |
| Vanaf 16 jaar | 35 tot 50 g / L |
Behalve dat ze variëren naargelang het laboratorium en de leeftijd van de persoon, kunnen de bloedalbuminewaarden ook worden beïnvloed door medicijngebruik, langdurige diarree, brandwonden en ondervoeding.
Wat de resultaten betekenen
De verhoogde waarde van albumine in het bloed, ook wel hyperalbuminemie genoemd , houdt meestal verband met uitdroging. Dit komt omdat bij uitdroging er een afname is van de hoeveelheid water in het lichaam, waardoor het aandeel albumine en water verandert, wat duidt op een hogere concentratie albumine in het bloed.
Verlaagd albumine
De verminderde waarde van albumine, ook wel hypoalbuminemie genoemd , kan door verschillende situaties optreden, zoals:
- Nierproblemen , waarbij de uitscheiding in de urine toeneemt;
- Intestinale veranderingen , die de opname in de darm verhinderen;
- Ondervoeding , waarbij er geen juiste opname of voldoende opname van voedingsstoffen is, waardoor de opname of productie van albumine wordt verstoord;
- Ontsteking , voornamelijk gerelateerd aan de darm, zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.
Daarnaast kunnen de verlaagde albuminewaarden in het bloed ook wijzen op leverproblemen, waarbij de aanmaak van dit eiwit afneemt. De arts kan dus aanvullende tests aanvragen om de gezondheid van de lever te beoordelen. Bekijk welke tests de lever beoordelen.