De eerste echo moet worden gemaakt in het eerste trimester van de zwangerschap, tussen 11 en 14 weken, maar met deze echo kan het geslacht van de baby nog steeds niet worden achterhaald, wat meestal pas rond week 20 mogelijk is.
Echografie, ook wel echografie of echografie genoemd, is een medisch onderzoek waarmee beelden in realtime kunnen worden waargenomen, die door de hele zwangere vrouw moeten worden uitgevoerd, omdat het helpt te weten hoe de baby zich in de baarmoeder ontwikkelt.
Dit type onderzoek veroorzaakt geen pijn en is zeer veilig voor zowel de zwangere vrouw als de baby, omdat het geen enkele vorm van straling gebruikt en de prestaties geen bijwerkingen hebben, daarom wordt het als een niet-invasieve test beschouwd.
Hoeveel echo's moeten er tijdens de zwangerschap worden gedaan
Het meest gebruikelijk is om 1 echo per kwartaal te doen, maar als de arts een vermoeden heeft of als een onderzoek een mogelijke verandering in de zwangerschap aangeeft, kan het worden aanbevolen om de echo regelmatiger te herhalen, daarom is er geen zeker aantal echografie tijdens de zwangerschap.
Dus naast de eerste echo die tussen week 11 en 14 wordt gedaan, moet er dus in ieder geval een echo worden gemaakt in het 2e trimester van de zwangerschap, rond week 20, wanneer het al mogelijk is om het geslacht van de baby te bepalen en een 3e echo, tussen de 34 en 37 weken zwangerschap.
Ziekten en problemen die kunnen worden opgespoord
Echografie moet tijdens de zwangerschap meer dan eens worden uitgevoerd, omdat het gedurende het trimester en afhankelijk van de groei en ontwikkeling van de baby verschillende problemen bij de baby kan identificeren:
In het eerste trimester van de zwangerschap
In het eerste trimester van de zwangerschap wordt echografie gebruikt om:
- Identificeer of bevestig de zwangerschapsduur van de baby;
- Bepaal hoeveel baby's er in de buik zitten, dit is vooral belangrijk voor vrouwen die vruchtbaarheidsbehandelingen hebben gehad;
- Bepaal waar het in de baarmoeder geïmplanteerde embryo plaatsvond.
Als er vaginale bloedingen zijn opgetreden, is deze test essentieel om de mogelijkheid van een miskraam en zwangerschap buiten de baarmoeder uit te sluiten. Kijk welke symptomen op een mogelijke miskraam kunnen duiden.
In het 2e trimester van de zwangerschap
In het tweede trimester van de zwangerschap, met de ontwikkeling en groei van de baby, kan het examen meer informatie opleveren, zoals:
- Aanwezigheid van enkele genetische problemen zoals bijvoorbeeld het syndroom van Down. Hiervoor wordt in deze echografie een onderzoek genaamd Nucal Translucency uitgevoerd, een meting die wordt uitgevoerd in het gebied van de nek van de foetus.
- Bepaling van misvormingen die de baby kan hebben;
- Bepaling van het geslacht van de baby, wat meestal pas mogelijk is rond de 20e week van de zwangerschap;
- Beoordeling van de ontwikkelingsstatus van de organen van de baby, inclusief het hart;
- Beoordeling van de babygroei;
- Bepaling van de locatie van de placenta, die aan het einde van de zwangerschap de baarmoederhals niet mag bedekken, als dit gebeurt, bestaat het risico dat de baby niet normaal wordt geboren.
Bovendien is microcefalie een andere ziekte die in deze periode kan worden vastgesteld, want als het aanwezig is, zijn het hoofd en de hersenen van de baby kleiner dan verwacht. Lees meer op Begrijpen wat microcefalie is en wat de gevolgen zijn voor de baby.
In het derde trimester van de zwangerschap
- Nieuwe beoordeling van de groei en ontwikkeling van de baby;
- Bepaling en evaluatie van het niveau van het vruchtwater;
- Locatie van de placenta.
Bovendien kan het uitvoeren van deze test in deze periode vooral nodig zijn als er niet-specifieke en onverklaarbare bloedingen zijn.
Welke soorten echografie kunnen worden uitgevoerd
Afhankelijk van de behoefte zijn er verschillende soorten echografieën die gemaakt kunnen worden, die meer of minder informatie geven over de baby. De verschillende soorten echografie die kunnen worden gebruikt, zijn dus:
- Intravaginale echografie: mag alleen aan het begin van de zwangerschap tot 11 weken worden gedaan en dient soms om de zwangerschap te bevestigen in plaats van de bloedtest. Dit wordt intern gedaan door een apparaat genaamd een transducer in de vagina te plaatsen en wordt aanbevolen vanaf de 5e week van de zwangerschap.
- Morfologische echografie: bestaat uit een echo met meer gedetailleerde beelden dan de vorige, waarmee de groei van de baby en de ontwikkeling van zijn organen kan worden beoordeeld.
- 3D echo: het heeft nog betere beelden dan de morfologische echo en het feit dat het beeld in 3D wordt gegeven verhoogt de scherpte. Met dit type echografie is het mogelijk om mogelijke misvormingen bij de baby beter op te sporen, en is het ook mogelijk om de kenmerken van zijn gezicht te zien.
- 4D- echografie : het is de echografie die de 3D-beeldkwaliteit in realtime combineert met de bewegingen van de baby. Zo maakt het 3D-beeld in realtime een gedetailleerde analyse van de bewegingen van de baby mogelijk.
Zowel de 3D-echografie als de 4D-echografie moet worden uitgevoerd tussen week 26 en 29, aangezien het in deze periode naar verwachting duidelijker zal zijn. Leer meer over dit onderwerp in 3D en 4D echografie, laat details zien van het gezicht van de baby en identificeer ziekten.
Elke zwangere vrouw moet tijdens de zwangerschap minimaal 3 echo's maken, soms 4 als er vroeg in de zwangerschap een intravaginale echo wordt gemaakt. Maar elke zwangerschap is anders en het is de verloskundige die moet aangeven hoeveel onderzoeken er nodig zijn.
In de meeste gevallen wordt morfologische echografie gebruikt, en alleen 3D- of 4D-echografie wordt gebruikt als er vermoedens zijn van problemen of misvormingen bij de baby, of als de moeder de gelaatstrekken wil zien.