De gekkekoeienziekte bij mensen, wetenschappelijk bekend als de ziekte van Creutzfeldt-Jakob, kan zich op drie verschillende manieren ontwikkelen: de sporadische vorm, de meest voorkomende en onbekende oorzaak, de erfelijke vorm, die optreedt als gevolg van de mutatie van een gen, en verworven, die het gevolg kunnen zijn van contact of inslikken van besmet rundvlees of transplantaties van besmet weefsel.
Deze ziekte kan niet worden genezen omdat ze wordt veroorzaakt door prionen, dit zijn abnormale eiwitten die zich in de hersenen nestelen en leiden tot de geleidelijke ontwikkeling van definitieve laesies, die symptomen veroorzaken die vaak voorkomen bij dementie, zoals bijvoorbeeld moeite met denken of spreken.
Hoewel de vorm van besmetting kan optreden door inname van besmet vlees, zijn er mogelijk andere oorzaken van het probleem, zoals:
- Hoornvlies- of besmette huidtransplantatie;
- Gebruik van besmette instrumenten bij chirurgische ingrepen;
- Onvoldoende implantatie van hersenelektroden;
- Injecties met besmette groeihormonen.
Deze situaties zijn echter uiterst zeldzaam omdat moderne technieken het risico van het gebruik van besmette weefsels of materialen aanzienlijk verkleinen, niet alleen als gevolg van de gekkekoeienziekte, maar ook door andere ernstige ziekten zoals aids of tetanus.
Er zijn ook gegevens van mensen die besmet zijn geraakt met deze ziekte na een bloedtransfusie in de jaren tachtig en daarom kunnen alle mensen die ooit bloed hebben gekregen geen bloed doneren, omdat ze mogelijk besmet zijn geweest, ook al vertoonden ze nooit symptomen.
Belangrijkste symptomen en hoe te identificeren
Een van de eerste symptomen die zich bij deze ziekte manifesteren, is geheugenverlies. Daarnaast is het ook gebruikelijk voor:
- Moeite met spreken;
- Verlies van denkvermogen;
- Verlies van het vermogen om gecoördineerde bewegingen te maken;
- Moeilijkheden met lopen;
- Constante trillingen;
- Wazig zicht;
- Slapeloosheid;
- Persoonlijkheid verandert.
Deze symptomen treden meestal 6 tot 12 jaar na besmetting op en worden vaak aangezien voor dementie. Er zijn geen specifieke tests die de gekkekoeienziekte kunnen identificeren en de diagnose wordt gesteld op basis van de gepresenteerde symptomen, vooral wanneer er meer verdachte gevallen zijn in dezelfde regio.
Om andere ziekten uit te sluiten, kan de arts bovendien de uitvoering van een elektro-encefalogram en analyse van het hersenvocht aangeven. De enige manier om de diagnose te bevestigen is door middel van een biopsie of autopsie naar de hersenen, maar in het geval van een biopsie is dit een procedure die een gevaar kan vormen voor de persoon, vanwege de regio waaruit het monster moet worden verwijderd, en kan zelfs er bestaat een risico op het verkrijgen van een vals negatief.
Mogelijke complicaties
De ontwikkeling van de ziekte is snel, aangezien de persoon na het verschijnen van de symptomen tussen een periode van 6 maanden en een jaar sterft. Met de ontwikkeling van de ziekte verergeren de symptomen, wat leidt tot een progressief verlies van capaciteiten en er is behoefte aan bedlegerigheid en afhankelijkheid om te eten en hygiënische zorg te verlenen.
Hoewel deze complicaties niet kunnen worden vermeden, aangezien er geen behandeling is, wordt aanbevolen de patiënt te laten vergezellen door een psychiater, aangezien er remedies zijn die kunnen helpen om de ontwikkeling van de ziekte te vertragen.