Als de vrouw tijdens de zwangerschap is geïnfecteerd met Cytomegalovirus (CMV), is het belangrijk dat de behandeling snel wordt uitgevoerd om besmetting van de baby via de placenta of tijdens de bevalling te voorkomen, wat kan leiden tot veranderingen in de ontwikkeling van de baby.
Over het algemeen komt de zwangere vrouw vóór de zwangerschap in contact met het cytomegalovirus en beschikt daarom over antilichamen die infecties kunnen bestrijden en overdracht kunnen voorkomen. Wanneer de infectie echter kort voor of tijdens de eerste helft van de zwangerschap optreedt, bestaat de kans dat het virus op de baby wordt overgedragen, wat vroeggeboorte en zelfs misvormingen bij de foetus kan veroorzaken, zoals microcefalie, doofheid, mentale retardatie of epilepsie.
Cytomegalovirus tijdens de zwangerschap is niet te genezen, maar het is meestal mogelijk om een behandeling met antivirale middelen te starten om overdracht op de baby te voorkomen.
Hoe te behandelen om overdracht te voorkomen
Behandeling voor Cytomegalovirus tijdens de zwangerschap moet worden uitgevoerd volgens de richtlijnen van de verloskundige, met behulp van antivirale geneesmiddelen, zoals Acyclovir, of injectie van immunoglobulinen, die tot doel hebben het immuunsysteem te stimuleren en infecties te bestrijden en infectie te voorkomen. overdracht naar de baby.
Tijdens de behandeling moet de arts regelmatig tests uitvoeren om de ontwikkeling van de baby te volgen en ervoor te zorgen dat het virus geen veranderingen veroorzaakt. Lees meer over de behandeling van cytomegalovirus tijdens de zwangerschap.
Hoe u kunt bevestigen of u een cytomegalovirusinfectie heeft
De symptomen van een cytomegalovirus-infectie zijn niet erg specifiek, waaronder spierpijn, koorts boven 38 ° C of pijnlijk water. Bovendien zijn er in veel gevallen helemaal geen symptomen, omdat het virus lang in slaap kan blijven. Om deze reden is de beste manier om de infectie te bevestigen, het stellen van een medische diagnose.
De diagnose wordt gesteld met een CMV-bloedtest tijdens de zwangerschap, met als resultaat:
- Niet-reactief of negatief IgM en positief of reactief IgG : de vrouw heeft lange tijd contact gehad met het virus en het risico op overdracht is minimaal.
- Reagens of positief IgM en niet-reactief of negatief IgG : acute cytomegalovirusinfectie, het is zorgwekkender, de arts moet de behandeling begeleiden.
- Reagens of positief IgM en IgG : er moet een aviditeitstest worden uitgevoerd. Als de test minder dan 30% is, is er een groter risico op infectie van de baby tijdens de zwangerschap.
- Niet-reactief of negatief IgM en IgG : er is nooit contact geweest met het virus en daarom moeten er preventieve maatregelen worden genomen om mogelijke infectie te voorkomen.
Wanneer een infectie bij de baby wordt vermoed, kan een vruchtwatermonster worden genomen om de aanwezigheid van het virus te beoordelen. Volgens het ministerie van Volksgezondheid mag het onderzoek bij de baby echter pas plaatsvinden na 5 maanden zwangerschap en 5 weken na infectie van de zwangere vrouw.
Zie ook wat IgM en IgG is.
Wat te doen om infectie tijdens de zwangerschap te voorkomen
Aangezien er nog steeds geen vaccin is om te helpen beschermen tegen het virus, is het belangrijk dat zwangere vrouwen enkele algemene aanbevelingen opvolgen om infectie te voorkomen, zoals:
- Gebruik een condoom bij intiem contact;
- Vermijd het bezoeken van openbare plaatsen met veel mensen;
- Was uw handen onmiddellijk na het verwisselen van de luier van een baby of wanneer u in contact komt met de afscheidingen van het kind, zoals speeksel, bijvoorbeeld;
- Kus geen hele jonge kinderen op de wang of mond;
- Gebruik geen voorwerpen van het kind, zoals glazen of bestek.
Kinderen zijn primair verantwoordelijk voor de overdracht van cytomegalovirus, daarom moeten deze aanbevelingen door de zwangere vrouw tijdens de zwangerschap worden opgevolgd, vooral als ze met kinderen werkt.