Behandeling om te stoppen met het gebruik van drugs moet worden gestart wanneer de persoon een chemische afhankelijkheid heeft die zijn leven in gevaar brengt en hem en zijn gezin schade toebrengt. Het belangrijkste is dat de persoon wil stoppen met het gebruik van de drug en behandeld wil worden, want wilskracht is het belangrijkste ingrediënt voor het gezondheidsteam en familieleden om de verslaving te helpen stoppen.
Het kan aangewezen zijn om een CAPS of een internering te zoeken in een gespecialiseerde kliniek, die garanderen dat er gedurende deze periode geen contact is met enig medicijn, behalve de medicijnen die voor de behandeling zijn geïndiceerd. De ziekenhuisopname kan gedeeltelijk zijn, dat wil zeggen alleen overdag, of volledig, waarbij de persoon pas vertrekt als hij volledig hersteld is.
Dit type behandeling is geïndiceerd voor mensen die geneesmiddelen gebruiken die lichamelijke en / of psychische afhankelijkheid veroorzaken, zoals:
- Cocaïne;
- Heroïne;
- Barst;
- Marihuana;
- Extase;
- LSD.
Ziekenhuisopname om een drugsverslaving te behandelen kan vrijwillig plaatsvinden, wanneer de persoon met de behandeling wil beginnen, of het kan onvrijwillig zijn wanneer familieleden de arts verzoeken om de persoon tegen hun wil in het ziekenhuis op te nemen, vooral wanneer er een hoog risico voor haar leven en de mensen om haar heen, maar onvrijwillige ziekenhuisopnames worden steeds minder aanbevolen en gebruikt.
Klinieken die gespecialiseerd zijn in de behandeling van middelenverslaving kunnen nog steeds helpen bij de behandeling van alcoholmisbruik, maar in dit geval zijn er ook andere instellingen die gericht zijn op degenen die alcoholische dranken consumeren en zelfs steungroepen in de gemeenschap, bekend als Anonieme Alcoholisten, bijvoorbeeld. Kijk hoe de behandeling tegen alcoholmisbruik wordt uitgevoerd.
Hoe is het behandelingsproces
Tijdens de internering in de gespecialiseerde kliniek werkt het team van professionals samen om voor elk geval de beste combinatie van behandeling te vinden en daarom kan het proces van persoon tot persoon veranderen. Enkele van de meest gebruikte behandelingsvormen zijn echter:
1. Geneesmiddelen
De medicijnen voor de behandeling van drugsverslaving mogen alleen onder toezicht worden gebruikt, 24 uur per dag, 7 dagen per week, zodat de persoon de behandeling correct kan uitvoeren en ontwenningsverschijnselen kan verminderen.
In eerste instantie kunnen bijvoorbeeld anxiolytische en antidepressiva worden gebruikt om "hunkering", de op handen zijnde wens om het medicijn te gebruiken, te bestrijden.
De medicijnen tegen drugsgebruik variëren naargelang de drug die de verslaving veroorzaakt:
- Marihuana: Fluoxetine en Buspiron, die ontwenningsverschijnselen proberen te verminderen;
- Cocaïne: Topiramaat en Modafinil, bijvoorbeeld, hoewel er verschillende medicijnen zijn die kunnen worden gebruikt;
- Crack: Risperidon, Topiramaat of Modafinil, die ontwenningsverschijnselen proberen te verlichten;
- Heroïne: Methadon en Naloxon, die inwerken op de hersenen door het belonings- en genotsysteem te veranderen.
Daarnaast is het gebruikelijk dat andere antibiotica en antivirale middelen worden geïndiceerd om gezondheidsproblemen van de gebruiker te bestrijden, zoals bijvoorbeeld tuberculose, longontsteking, hiv of syfilis.
2. Therapie met een psycholoog of psychiater
Hoewel gezinsondersteuning en hulp erg belangrijk zijn en een fundamenteel onderdeel vormen van de behandeling tegen drugsverslaving, is toezicht door een psycholoog of psychiater ook essentieel om te helpen stoppen met het gebruik ervan, omdat het nuttige hulpmiddelen biedt om de persoon te vermijden contact met en consumptie van drugs, evenals het helpen van het gezin, dat leert samen te leven en de persoon helpt de behandeling voort te zetten.
Bovendien, wanneer de gebruiker stopt met het gebruik van drugs, maakt hij / zij een periode van onthouding door waarin hij / zij geconfronteerd wordt met sterke gevoelens van angst en verschillende emotionele stoornissen en daarom is het belangrijk om ervoor te zorgen dat er psychologische monitoring is, zodat de persoon zijn / haar emoties goed kan beheersen, zonder toevlucht te hoeven nemen tot medicijnen.
3. Gedragsverandering
Een andere belangrijke factor bij het bestrijden van drugsverslaving is gedragsverandering, aangezien de sociale realiteit van de persoon er vaak toe leidt dat ze de drug willen gebruiken, zoals het ontmoeten van een paar vrienden die drugs gebruiken en naar plaatsen gaan waar ze drugs gebruiken. Om het risico op terugval te verkleinen, moet een persoon worden begeleid om zijn levensstijl te veranderen.
Bovendien moet contact met nog mildere drugs en alcoholische dranken worden vermeden, omdat ze ook het risico op terugval vergroten.
4. Drugsgebruik op gecontroleerde locaties
Niet altijd met goede ogen gezien, een andere vorm van behandeling is de consumptie van het medicijn op een gespecialiseerde plaats, waar de nodige hulpmiddelen worden verstrekt, zodat de consumptie niet leidt tot het verschijnen van ziekten.
Meestal zijn deze plaatsen beschikbaar in andere landen, maar de persoon stopt niet met het gebruik van drugs en begint ook niet met het gebruik van kleinere doses, hij gebruikt ze alleen op een schone plaats, waar hij onmiddellijk medische hulp kan krijgen als hij een overdosis neemt.
Waar vind je gratis medicamenteuze behandeling
Het is mogelijk om op verschillende plaatsen in het land toegang te krijgen tot gratis behandelingen, maar het aantal plaatsen is beperkt. Iedereen die voor de behandeling van drugsverslaving opgenomen wil worden, moet eerst advies inwinnen bij de huisarts, die instellingen zal aanbevelen die bij de behandeling kunnen helpen.
De psychosociale zorgcentra - CAPS zijn een voorbeeld van overheidsinstellingen die helpen bij de behandeling van drugs. Deze centra zijn de hele dag door elke dag open en worden bemand door huisartsen, psychiaters, psychologen, verpleegkundigen en maatschappelijk werkers.
Het toezicht op afhankelijke personen in deze centra is dagelijks en stelt het individu in staat weer in staat te zijn om te werken en te spelen, waardoor hun geestelijke gezondheid wordt versterkt.
Een van de vele voordelen van de psychosociale zorgcentra is het vervangen van de ziekenhuisbehoefte van de patiënt door hem / haar te integreren in de behandeling zelf, waardoor hij / zij verantwoordelijk is om dagelijks naar de CAPS in zijn / haar gemeente te gaan.
Hoe lang duurt het herstel
Het is noodzakelijk om de persoon minimaal 6 maanden te volgen, en het kan 1 tot 5 jaar duren om de persoon te controleren, afhankelijk van de naleving van het individuele behandelplan.
In de eerste 6 maanden probeert het behandelteam de persoon volledig drugsvrij te laten, waarbij altijd aan verschillende aspecten wordt gewerkt om terugval te voorkomen en zodat de persoon zijn leven weer kan opbouwen. In de daaropvolgende maanden beoogt de monitoring nieuwe attitudes en empowerment te versterken.
Na deze periode kan de persoon een terugval krijgen, maar het belangrijkste is om door te zetten en verder te gaan met de behandeling. Soms heeft de persoon nog een follow-up nodig, met 2 of 3 consulten per jaar, gedurende een lange periode.