Nierinfectie of pyelonefritis komt overeen met een infectie in de urinewegen waarbij de veroorzaker erin slaagt de nieren te bereiken en hun ontsteking te veroorzaken, wat leidt tot het optreden van symptomen zoals nierkoliek, stinkende urine, koorts en pijnlijk urineren.
Nierinfectie kan worden veroorzaakt door bacteriën, zoals Escherichia coli (E. Coli) , maar ook door schimmels van de Candida- soort en zelfs door virussen. Normaal gesproken is een nierinfectie een gevolg van een blaasontsteking die langer aanhoudt en ervoor zorgt dat de micro-organismen die de infectie veroorzaken, de nieren bereiken en ontstekingen veroorzaken. In het geval van chronische nierinfectie kan, naast infectie door micro-organismen, de aanwezigheid van laesies in de urinewegen of nierstenen ook het begin van infectie in de nier veroorzaken.
Nierinfectie moet worden gediagnosticeerd en behandeld zodra deze wordt ontdekt, om ernstige nierbeschadiging te voorkomen of om bloedvergiftiging te veroorzaken, waarbij het micro-organisme de bloedbaan kan bereiken en naar verschillende delen van het lichaam kan gaan, een infectie kan veroorzaken en zelfs tot de persoon kan leiden dood. Begrijp wat bloedvergiftiging is.
Symptomen van nierinfectie
Symptomen van een nierinfectie kunnen plotseling en intens optreden, verdwijnen na een paar dagen (acute nierinfectie), of vertonen geen tekenen en symptomen, de infectie ontwikkelt zich na verloop van tijd en kan, indien onbehandeld, zich ontwikkelen tot nierfalen (chronische nierinfectie).
De belangrijkste symptomen van een nierinfectie zijn:
- Krampen;
- Ernstige pijn in de onderkant van de rug;
- Moeilijkheden bij het plassen;
- Bereidheid om vaak en in kleine hoeveelheden te plassen;
- Pijn of branderig gevoel bij het plassen;
- Stinkende urine;
- Koorts;
- Rillingen;
- Misselijkheid;
- Braken.
Bij aanwezigheid van een van deze symptomen dient u de uroloog of nefroloog te raadplegen, die de ziekte zal diagnosticeren door de symptomen te beoordelen. De arts moet ook een lichamelijk onderzoek uitvoeren, zoals palpatie en precursie in de onderrug, en een urinetest om de aanwezigheid van bloed of witte bloedcellen te controleren. Kijk hoe de urinetest wordt uitgevoerd.
Nierinfectie tijdens de zwangerschap
Nierinfectie tijdens de zwangerschap komt vrij vaak voor en is meestal het gevolg van een langdurige blaasontsteking.
Tijdens de zwangerschap leiden verhoogde hormoonspiegels, zoals progesteron, tot ontspanning van de urinewegen, waardoor bacteriën gemakkelijker de blaas kunnen binnendringen, waar ze zich vermenigvuldigen en een ontsteking van het orgaan veroorzaken. In gevallen waarin de infectie niet wordt gediagnosticeerd of effectief wordt behandeld, blijven micro-organismen zich vermenigvuldigen en beginnen ze in de urinewegen te stijgen, totdat ze de nieren bereiken en hun ontsteking veroorzaken.
Behandeling van een nierinfectie tijdens de zwangerschap kan worden gedaan met antibiotica die de baby niet schaden. Leer hoe u een urineweginfectie tijdens de zwangerschap kunt genezen.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van een nierinfectie hangt af van de oorzaak van de infectie en of deze acuut of chronisch is. In gevallen waarin de infectie wordt veroorzaakt door bacteriën, bestaat de behandeling uit het gebruik van antibiotica, gedurende een periode die kan variëren van 10 tot 14 dagen afhankelijk van medisch advies. Sommige pijnstillers of ontstekingsremmende medicijnen zijn ook aangewezen om pijn te verlichten.
De meest effectieve behandeling voor chronische nierinfecties is het wegnemen van de oorzaken ervan. Sommige geneesmiddelen voor nierinfectie , zoals antibiotica, kunnen ook worden gebruikt om chronische nierinfecties te behandelen, als er tekenen zijn van infectie door bacteriën.
Bij de behandeling van een nierinfectie is het drinken van grote hoeveelheden water belangrijk om de genezing van de ziekte te vergemakkelijken.