De behandeling voor waterpokken duurt 7 tot 15 dagen, kan worden aanbevolen door een huisarts of kinderarts, in het geval van infantiele waterpokken, en bestaat voornamelijk uit het gebruik van anti-allergische geneesmiddelen, om de symptomen van jeukende huidblaren te verlichten en remedies om te verminderen koorts, zoals paracetamol of natriumdipyron.
Het is ook belangrijk om enkele voorzorgsmaatregelen te nemen, zoals het vermijden van krassen op de blaren op de huid met uw nagels, om geen huidzweren of een infectie te veroorzaken en u moet gedurende de dag veel drinken en een bad nemen met kaliumpermanganaat om de blaren beter te drogen. snel.
Bovendien zal de arts bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals in het geval van HIV of die chemotherapie ondergaan, of bij zeer jonge kinderen en zwangere vrouwen, het gebruik van het antivirale geneesmiddel aciclovir aangeven in de eerste 24 uur na het begin van de behandeling. symptomen. Tijdens de behandeling is het belangrijk om niet naar het werk of naar school te gaan, om besmetting van andere mensen te voorkomen. Dan kan de behandeling van waterpokken worden gedaan met:
1. Gebruik van medicijnen
Het gebruik van geneesmiddelen voor de behandeling van waterpokken moet worden aangegeven door een huisarts of kinderarts en dient om de symptomen die door de ziekte worden veroorzaakt te verminderen. Antiallergica, zoals Polaramine, kunnen aangewezen zijn om jeukende blaren op de huid te verlichten en pijnstillers kunnen worden aanbevolen om de koorts in de eerste dagen te verlagen.
Bij mensen met een lage immuniteit, die hiv hebben of die chemotherapie ondergaan, zwangere vrouwen en premature kinderen, dient de behandeling met aciclovir te worden gestart binnen de eerste 24 uur na het verschijnen van blaren op de huid. Afhankelijk van de gezondheid van de persoon kan het nodig zijn om aciclovir rechtstreeks in de ader toe te dienen voor een betere opname in het lichaam.
Geneesmiddelen op basis van acetylsalicylzuur mogen niet worden gebruikt in geval van waterpokken, omdat dit de ziekte kan verergeren en andere gezondheidsproblemen kan veroorzaken. Als de arts constateert dat de huid een andere bacteriële infectie heeft, kan hij het gebruik van antibiotica aanbevelen.
2. Natuurlijke behandeling
De natuurlijke behandeling van waterpokken is gebaseerd op eenvoudige maatregelen die thuis kunnen worden gedaan en die helpen de symptomen van de ziekte te verlichten en kunnen bestaan uit:
- Drink veel vloeistoffen, zoals water, thee of kokoswater;
- Neem 2 tot 3 baden met warm water en kalium- of haverpermanganaat;
- Knip de nagels af en voorkom huidwonden;
- Vermijd zeer hete, zoute of zure voedingsmiddelen, in het geval van blaren in de mond of keel;
- Draag losse, katoenen kleding om transpiratie te voorkomen.
Deze voorzorgsmaatregelen kunnen ook worden gebruikt bij de behandeling van waterpokken bij de baby, en naast deze voorzorgsmaatregelen is het belangrijk om de oppervlakken en voorwerpen die in contact zijn gekomen met het zieke kind schoon te maken, omdat de overdracht van waterpokken via de lucht op de ouders kan plaatsvinden. direct contact met de huid of door het delen van kleding of voorwerpen die besmet zijn met de afscheidingen van de waterpokkenblaren. Kijk hoe u het beste geen waterpokken van uw kind kunt vangen.
3. Zalven
Het gebruik van zalven mag alleen worden gedaan op aanbeveling van de arts, omdat niet alle soorten zalven helpen om de blaren van waterpokken te genezen. Als de huid erg jeukt, kan de arts zalven op basis van corticosteroïden voorschrijven, zoals bijvoorbeeld betamethason.
Sommige opties van zelfgemaakte zalven zijn echter geïndiceerd om jeuk te verlichten en de genezing van waterpokkenblaren te vergemakkelijken, zoals het gebruik van talk of waterpasta of het maken van kompressen en baden met kaliumpermanganaat (1: 40.000) of 2% boricaatwater, vele keren per dag. Lees meer waar kaliumpermanganaat voor is.
4. Homeopathische middelen
Behandeling van waterpokken met homeopathie helpt het ongemak veroorzaakt door de verschillende symptomen van waterpokken te verminderen en kan daarom worden gedaan met:
- Rhus Toxicodendron 6c: gebruikt om jeuk te verminderen;
- Belladonna 6c: aanbevolen bij koorts en pijn in het lichaam;
- Spoelen 6c: aanbevolen om ernstige jeuk te verlichten;
- Brionia 30c: wordt gebruikt om droge hoest en hoge koorts te behandelen.
Homeopathische middelen moeten worden voorgeschreven door een homeopathische arts, aangezien elke persoon verschillende middelen nodig heeft, afhankelijk van de ernst van de symptomen.
Behandeling voor waterpokken bij kinderen
De behandeling van waterpokken bij kinderen bestaat uit het verlichten van de symptomen van de ziekte, aangezien het eigen immuunsysteem van het kind manieren heeft om de ziekte te bestrijden. De symptomen van waterpokken bij kinderen kunnen worden verlicht door het gebruik van door de kinderarts aanbevolen medicijnen, zoals paracetamol, om de pijn te verminderen, een antihistaminesiroop om jeuk te verlichten en waterpasta of een genezende zalf om de symptomen te helpen genezen. waterpokken blaren.
Niet-steroïde ontstekingsremmende middelen, zoals ibuprofen of aspirine, moeten worden vermeden bij de behandeling van waterpokken bij kinderen, omdat ze de symptomen kunnen verergeren en andere gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken.
Mogelijke complicaties
Een van de meest voorkomende complicaties van waterpokken is infectie van de blaren op de huid, wat kan gebeuren wanneer de volwassene of het kind de "kegel" van waterpokken verwijdert en bacteriën de regio binnendringen, wat kan leiden tot het verschijnen van abces of impetigo. Lees meer over impetigo en wat de symptomen zijn.
In sommige gevallen, zoals bij mensen met een lage immuniteit, pasgeboren baby's en zwangere vrouwen, moet waterpokken worden behandeld volgens de instructies van de arts, omdat het complicaties zoals longontsteking en encefalitis kan veroorzaken als het niet wordt behandeld. Daarom is het belangrijk om op tekenen van verslechtering te letten, zoals koorts boven 38,9 ° C gedurende meer dan 4 dagen op rij, ernstige hoest, stijve nek, ademhalingsmoeilijkheden of ernstig braken.