Buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt gekenmerkt door de implantatie en ontwikkeling van het embryo buiten de baarmoeder, wat kan gebeuren in de eileiders, eierstok, baarmoederhals, buikholte of baarmoederhals. Het optreden van ernstige buikpijn en bloedverlies via de vagina, vooral tijdens het eerste trimester van de zwangerschap, kan wijzen op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en het is belangrijk om de arts te raadplegen om de diagnose te stellen.
Het is belangrijk om precies te weten waar het embryo zich bevindt, omdat het mogelijk is om de meest geschikte behandeling te bepalen, aangezien de zwangerschap in de buikholte kan doorgaan, ondanks dat het een zeldzame en delicate situatie is.
Symptomen van buitenbaarmoederlijke zwangerschap
De buitenbaarmoederlijke zwangerschap is wanneer het embryo zich in de buisjes ontwikkelt en al groot genoeg is om de buis van de vrouw te scheuren. In dit geval heeft de vrouw de volgende tekenen en symptomen:
- Ernstige buikpijn, alleen aan één kant van de buik;
- Onregelmatige vaginale bloeding, vooral tussen de 5e en 14e week van de zwangerschap;
- Zwaar gevoel in de vagina;
- Ernstige pijn bij palpatie van de baarmoeder;
- Gezwollen buik;
- Beta HCG-examen is meestal negatief.
In het geval van zwangerschap buiten de baarmoeder, maar zonder tekenen van ruptuur van de eileiders, kunnen de symptomen zijn:
- Buikpijn of ongemak;
- Vaginale bloeding na de laatste menstruatie;
- Ernstige pijn bij palpatie van de baarmoeder;
- Pijn bij intiem contact of tijdens bekkenonderzoek;
- Beta HCG-examen is meestal positief.
In geval van verdenking moet men onmiddellijk naar het ziekenhuis gaan om de arts een echo te laten maken die de buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan bevestigen en de meest geschikte behandeling kan aangeven om het probleem op te lossen. De beste manier om te weten of het embryo zich buiten de baarmoeder ontwikkelt, is door middel van echografie door de arts, omdat de Beta HCG-test niet altijd een positief resultaat geeft.
Hoe lang kan het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn?
Zwangerschap in de eileiders of eierstokken kan zich ontwikkelen tot 14 weken zwangerschap, en als dit gebeurt, is het niet mogelijk om het leven van dit embryo te redden, aangezien er geen medicijnen of procedures zijn die het embryo van de eileiders naar de baarmoeder kunnen verplaatsen. Wanneer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zich ontwikkelt op andere plaatsen dan de buisjes, zoals de buikholte, kan deze later worden ontdekt, maar altijd door middel van echografie.
Belangrijkste soorten buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een zeldzame aandoening waarbij het embryo in verschillende delen van het lichaam kan worden geïmplanteerd, zoals de buisjes, de eierstok, de buikholte of de baarmoederhals, waarbij de foetus in de baarmoederhals groeit. De minder voorkomende soorten buitenbaarmoederlijke zwangerschappen zijn:
- Ecstatische interstitiële zwangerschap: het treedt op wanneer het embryo zich ontwikkelt in het interstitiële segment van de buis. In dit geval is er een toename van Beta HCG en wordt de behandeling meestal gedaan met de medicijnen en kaliumchloride, in verschillende doses;
- Cervicale zwangerschap: het is wanneer het embryo zich in de baarmoederhals ontwikkelt, wat intense bloedingen kan veroorzaken. De behandeling kan bijvoorbeeld plaatsvinden met embolisatie, curettage of lokale injectie van methotrexaat;
- Buitenbaarmoederlijke zwangerschap op een keizersnede: het is zeer zeldzaam, maar het kan gebeuren, waarbij behandeling met methotrexaat en remedies met folinezuur nodig is gedurende ongeveer 1 week;
- Ovariële zwangerschap: Soms wordt het pas ontdekt tijdens curettage en daarom wordt methotrexaat niet gebruikt;
- Heterotopische zwangerschap: het is wanneer het embryo zich ontwikkelt tussen de baarmoeder en de buis, maar het wordt meestal pas gediagnosticeerd na het scheuren van de buis en daarom is de meest gebruikte behandeling een operatie.
Naast deze typen is er ook een buitenbaarmoederlijke buikzwangerschap, waarbij de baby zich ontwikkelt in het buikvlies, tussen de organen. Dit is een zeer zeldzame aandoening en elk geval moet afzonderlijk worden beoordeeld. Dit is een gecompliceerde zwangerschap omdat naarmate de baby groeit, de organen van de moeder worden samengedrukt en bloedvaten kunnen scheuren, mogelijk fataal. Er zijn echter meldingen van vrouwen die erin slaagden de baby 38 weken zwangerschap te laten bereiken, met een keizersnede voor de geboorte.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
Behandeling voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap moet worden begeleid door een verloskundige, omdat dit afhankelijk is van de exacte locatie van het embryo, maar het kan worden gedaan met behulp van medicijnen om abortus te bevorderen of een operatie om het embryo te verwijderen en bijvoorbeeld de baarmoederbuis te reconstrueren.
In sommige gevallen, wanneer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt ontdekt vóór 8 weken zwangerschap en het embryo erg klein is, kan de arts aanbevelen om een medicijn genaamd methotrexaat te gebruiken om abortus te induceren, maar wanneer de zwangerschap meer gevorderd is, moet het worden uitgevoerd. operatie voor de verwijdering.
Lees meer over de behandeling in geval van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.