Behandeling voor HIV-infectie is door middel van antiretrovirale geneesmiddelen die voorkomen dat het virus zich in het lichaam vermenigvuldigt, de ziekte helpen bestrijden en het immuunsysteem versterken, ondanks dat ze het virus niet uit het lichaam kunnen verwijderen. Deze medicijnen worden gratis verstrekt door SUS, ongeacht de virale lading die de persoon heeft, het is alleen nodig dat het medicijn wordt opgehaald met een medisch recept.
Er zijn al veel onderzoeken gericht op het vinden van een remedie voor een hiv-infectie, maar er zijn nog geen sluitende resultaten. Het is echter belangrijk om de aangegeven behandeling te volgen, zodat het mogelijk is om de virale lading te verminderen en de kwaliteit van leven van de persoon te verhogen, naast het verminderen van het risico op het ontwikkelen van ziekten die vaak verband houden met aids, tuberculose, longontsteking en cryptosporidiose, bijvoorbeeld.
Wanneer moet u een hiv / aids-behandeling starten?
De behandeling van een hiv-infectie dient te worden gestart zodra de diagnose is gesteld, dit wordt gedaan door middel van tests die aanbevolen worden door de huisarts, infectoloog, uroloog, in het geval van mannen of gynaecoloog, in het geval van vrouwen. Deze tests kunnen samen met andere routinetests worden besteld of als een manier om te controleren op virusinfectie na risicovol gedrag, namelijk geslachtsgemeenschap zonder condoom. Kijk hoe de diagnose hiv-infectie wordt gesteld.
De hiv-behandeling moet onmiddellijk worden gestart bij zwangere vrouwen of wanneer de persoon een virale last heeft van meer dan 100.000 / ml bij een bloedtest of een CD4 T-lymfocytenfrequentie van minder dan 500 / mm³ bloed. Het is dus mogelijk om de snelheid van virale replicatie onder controle te houden en de symptomen en complicaties van de ziekte te verminderen.
Als de antiretrovirale behandeling wordt gestart terwijl de patiënt zich in een verder gevorderd stadium van de ziekte bevindt, is het mogelijk dat er een ontsteking is genaamd Immune Reconstitution Inflammatory Syndrome (CRS), maar zelfs in deze situaties moet de therapie worden voortgezet en kan de arts evalueer het gebruik van prednison gedurende een week of twee om ontstekingen onder controle te houden.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van aids gebeurt met behulp van antiretrovirale geneesmiddelen die door SUS worden aangeboden en die de vermenigvuldiging van het hiv-virus kunnen voorkomen en zo de verzwakking van het menselijk lichaam kunnen voorkomen. Bovendien, wanneer de behandeling correct wordt uitgevoerd, is er een verbetering van de kwaliteit van leven van de patiënt en een afname van de kans op het ontwikkelen van bepaalde ziekten die mogelijk verband houden met aids, zoals tuberculose, cryptosporidiose, aspergillose, huidziekten en hartproblemen. bijvoorbeeld. Ken de belangrijkste AIDS-gerelateerde ziekten.
SUS stelt ook gratis hiv-tests beschikbaar, zodat de virale belasting periodiek wordt gecontroleerd en zo kan worden gecontroleerd of patiënten goed reageren op de behandeling. Het wordt aanbevolen om minimaal 3 keer per jaar een hiv-test uit te voeren, omdat zo de behandeling zo nodig kan worden aangepast om mogelijke complicaties te vermijden.
De medicijnen die worden gebruikt om aids te behandelen, kunnen werken door te voorkomen dat het virus zich voortplant, het virus niet in de menselijke cel binnendringt, het genetisch materiaal van het virus en de persoon integreert en nieuwe kopieën van het virus produceert. Gewoonlijk geeft de arts een combinatie van medicijnen aan die vanwege bijwerkingen kan variëren afhankelijk van de virale lading, de algemene gezondheid van de persoon en de professionele activiteit. Antiretrovirale middelen die in het algemeen worden aangegeven, zijn:
- Lamivudine;
- Tenofovir;
- Efavirenz;
- Ritonavir;
- Nevirapine;
- Enfuvirtide;
- Zidovudine;
- Darunavir;
- Raltegravir.
De geneesmiddelen Estavudina en Indinavir waren vroeger geïndiceerd voor de behandeling van aids, maar de commercialisering ervan werd opgeschort vanwege de grote hoeveelheid schadelijke en toxische effecten op het organisme. Meestal wordt de behandeling uitgevoerd met ten minste drie geneesmiddelen, maar deze kan variëren afhankelijk van de algemene gezondheidstoestand en virale belasting van de patiënt. Bovendien kan de behandeling tijdens de zwangerschap variëren, aangezien sommige medicijnen misvormingen bij de baby kunnen veroorzaken. Begrijp hoe AIDS wordt behandeld tijdens de zwangerschap.
Belangrijkste bijwerkingen
Door het grote aantal medicijnen kan de behandeling van aids enkele bijwerkingen veroorzaken, zoals misselijkheid, braken, malaise, verlies van eetlust, hoofdpijn, huidveranderingen en vetverlies door het hele lichaam. .
Deze symptomen komen vaker voor aan het begin van de behandeling en verdwijnen meestal na verloop van tijd. Maar wanneer ze verschijnen, moet u contact opnemen met de arts, omdat het mogelijk is om de intensiteit ervan te verminderen door de medicatie te vervangen door een andere of de dosis aan te passen.
De cocktail moet elke dag in de juiste dosis en op het juiste moment worden ingenomen om te voorkomen dat het virus nog sterker wordt, waardoor het ontstaan van andere ziekten wordt vergemakkelijkt. Voedsel is ook erg belangrijk bij de behandeling van aids omdat het chronische ziekten voorkomt, het immuunsysteem versterkt en ook helpt om de bijwerkingen van antiretrovirale therapie te bestrijden. Kijk wat u moet eten om aids te behandelen.
Wanneer u terugkeert naar de dokter
Na de eerste week van de behandeling moet de patiënt terugkeren naar de dokter om de reacties op de medicijnen te controleren, en na dit bezoek moet hij eenmaal per maand naar de dokter terugkeren. Wanneer de ziekte zich stabiliseert, moet de patiënt om de zes maanden naar de dokter terugkeren en om de zes maanden of elk jaar examens ondergaan, afhankelijk van zijn gezondheidstoestand.
Lees meer over aids in de volgende video: