Het is normaal om tijdens de zwangerschap ten minste één episode van urineweginfectie te hebben, aangezien de veranderingen die tijdens deze periode in het lichaam van de vrouw optreden, de ontwikkeling van bacteriën in de urinewegen bevorderen.
Hoewel het misschien beangstigend lijkt, is de urineweginfectie niet schadelijk voor de baby en kan deze gemakkelijk worden behandeld met antibiotica, zoals Cephalexin. Als de vrouw echter niet met de behandeling begint, kan de infectie blijven verergeren en risico's voor de baby veroorzaken, zoals vroeggeboorte of abortus.
Dus als er tekenen van urinair ongemak optreden, is het erg belangrijk dat de zwangere vrouw de verloskundige of gynaecoloog raadpleegt om een urinetest te doen en indien nodig een behandeling te starten.
Mogelijke symptomen van urineweginfectie
Tijdens de zwangerschap kan een urineweginfectie iets moeilijker te identificeren zijn, dus selecteer wat u voelt om het risico op een urineweginfectie te beoordelen:
- 1. Pijn of branderig gevoel bij het plassen Nee Ja
- 2. Frequent en plotseling verlangen om in kleine hoeveelheden te plassen Nee Ja
- 3. Gevoel dat u uw blaas niet kunt ledigen Nee Ja
- 4. Gevoel van zwaarte of ongemak in het blaasgebied Nee Ja
- 5. Bewolkte of bloederige urine Nee Ja
- 6. Aanhoudende lage koorts (tussen 37,5º en 38º) Nee Ja
Sommige van deze symptomen, zoals de frequente aandrang om te plassen of een zwaar gevoel in de blaas, komen zeer vaak voor tijdens de zwangerschap en kunnen daarom verhuld zijn. Dus wanneer de vrouw veranderingen of ongemak constateert, moet ze de verloskundige of gynaecoloog raadplegen om een urinetest uit te voeren en te beoordelen of er een infectie kan optreden.
Hoe de diagnose te bevestigen
De diagnose van urineweginfectie tijdens de zwangerschap wordt gesteld door onderzoek van normale urine, telkens wanneer er waarschuwingssymptomen zijn. De arts moet echter ook 1 urinetest per kwartaal bestellen om een mogelijke urineweginfectie vroegtijdig op te sporen en te behandelen, zelfs als er geen symptomen zijn.
Daarnaast kan de vrouw de thuistest voor urineweginfectie ook bij de apotheek kopen. Zie voor meer informatie: Hoe u een thuistest kunt doen om een urineweginfectie op te sporen.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
De behandeling van een urineweginfectie tijdens de zwangerschap gebeurt meestal met het gebruik van antibiotica, zoals cefalexine, gedurende een periode van 7 tot 14 dagen.Het is ook belangrijk om veel water te drinken, niet om de plas vast te houden en om de blaas volledig te ledigen bij elke urinering. .
In gevallen waarin de infectie is verergerd en de nieren heeft bereikt, moet de zwangere vrouw mogelijk worden opgenomen in het ziekenhuis om antibiotica rechtstreeks in de ader in te nemen. Lees meer over de behandeling van urineweginfecties tijdens de zwangerschap.
Zie ook hoe u tijdens de behandeling moet voeden:
Infectierisico's voor de baby
Als de urineweginfectie tijdens de zwangerschap niet correct wordt behandeld, kunnen er complicaties optreden voor de moeder en de baby, zoals:
- Voortijdige geboorte;
- Verminderde intra-uteriene groei;
- Laag gewicht bij de geboorte;
- Longontsteking;
- Astma bij kinderen;
- Spontane abortie.
Bovendien verhoogt een urineweginfectie tijdens de zwangerschap het risico van overlijden van de baby na de bevalling. De beste manier om al deze risico's te vermijden, is zich dus bewust te zijn van de symptomen van een urineweginfectie en de door de arts voorgeschreven behandeling uit te voeren zodra de ziekte is vastgesteld.