Urineweginfectie is de ziekte die het vaakst wordt geassocieerd met het urinestelsel en kan zowel bij mannen als bij vrouwen voorkomen, ongeacht de leeftijd. Andere ziekten kunnen echter het urinestelsel aantasten, zoals nierfalen, chronische nierziekte, nierstenen en blaas- en nierkanker.
Het is belangrijk dat wanneer er een teken of symptoom is van veranderingen in het urinestelsel, zoals pijn of brandend urineren, urine met schuim of met een zeer sterke geur of de aanwezigheid van bloed in de urine, contact moet worden opgenomen met de nefroloog of uroloog zodat er tests kunnen worden gedaan die kunnen geef de oorzaak van de symptomen aan en zo kan de behandeling beginnen.
1. Urinaire infectie
Urineweginfectie komt overeen met de proliferatie van een micro-organisme, bacterie of schimmel, waar dan ook in het urinestelsel, en veroorzaakt symptomen zoals pijn, ongemak en een branderig gevoel bij het urineren. Meestal ontstaan de symptomen van infectie door de onbalans van de microbiota in de genitale regio, bijvoorbeeld door stress of slechte hygiëne.
Urineweginfectie kan een specifieke classificatie krijgen volgens de structuur van het aangetaste urinewegstelsel:
- Cystitis , de meest voorkomende vorm van urineweginfectie en treedt op wanneer een micro-organisme de blaas bereikt en veroorzaakt troebele urine, buikpijn, zwaar gevoel in de buikbodem, lage en aanhoudende koorts en een branderig gevoel bij het urineren;
- Urethritis , die optreedt wanneer de bacterie of schimmel de urethra bereikt, een ontsteking veroorzaakt en leidt tot symptomen zoals frequente aandrang om te plassen, pijn of brandend urineren en gele afscheiding.
- Nefritis , de meest ernstige infectie die optreedt wanneer het infectieuze agens de nieren bereikt, ontsteking veroorzaakt en leidt tot het optreden van symptomen zoals een dringende aandrang om te plassen, maar in kleine hoeveelheden, troebele en troebele ruikende urine, aanwezigheid van bloed in de urine, buikpijn en koorts.
Hoe te behandelen: Behandeling van urineweginfectie moet door de uroloog worden aanbevolen op basis van de tekenen en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd, evenals op basis van het resultaat van het gevraagde urineonderzoek, waarbij het gebruik van het antibioticum Ciprofloxacino normaal is geïndiceerd. In gevallen waarin de symptomen niet worden waargenomen, wordt het gebruik van antibiotica meestal niet aanbevolen, alleen de persoon in de gaten houden om te controleren of er een toename van de hoeveelheid bacteriën was. Ken andere remedies voor urineweginfectie.
2. Nierfalen
Nierfalen wordt gekenmerkt door de moeilijkheid van de nieren om het bloed correct te filteren en de eliminatie van schadelijke stoffen naar het lichaam te bevorderen, die zich ophopen in het bloed en kan leiden tot ziekten, zoals verhoogde bloeddruk en bloedacidose, wat leidt tot het optreden van kenmerkende tekenen en symptomen, zoals kortademigheid, hartkloppingen en desoriëntatie.
Hoe te behandelen: Wanneer nierfalen wordt vastgesteld zodra de eerste symptomen optreden, is het mogelijk om dit terug te draaien door het gebruik van medicijnen die zijn voorgeschreven door de uroloog of nefroloog en door eetgewoonten te veranderen om nieroverbelasting te voorkomen. Bovendien kan in sommige gevallen hemodialyse worden aanbevolen, zodat het bloed wordt gefilterd en de opgehoopte stoffen worden verwijderd.
Ontdek in de onderstaande video hoe voedsel moet worden gebruikt om nierfalen te behandelen:
3. Chronische nierziekte
Chronische nierziekte, ook wel CKD of chronisch nierfalen genoemd, is het progressieve verlies van nierfunctie dat niet leidt tot het verschijnen van tekenen of symptomen die wijzen op functieverlies, en dat alleen wordt opgemerkt als de nier bijna verdwenen is. bezetting.
Symptomen van chronische nierziekte komen vaker voor bij oudere mensen, hypertensie, diabetici of met een familiegeschiedenis van chronische nierziekte en treden op wanneer de ziekte zich al in een verder gevorderd stadium bevindt, en de persoon kan zwelling in de voeten, zwakte, schuim, jeukende lichaam, krampen en verlies van eetlust zonder duidelijke reden, bijvoorbeeld. Leer hoe u chronische nierziekte kunt identificeren.
Hoe te behandelen: De behandeling van CKD gebeurt, in de meest ernstige gevallen, door middel van hemodialyse om stoffen te verwijderen die teveel in het bloed zitten en die niet goed door de nieren zijn verwijderd. Bovendien kan het gebruik van bepaalde medicijnen en een verandering van het dieet om overbelasting van de nieren te voorkomen door de arts worden aanbevolen. Kijk hoe de behandeling van CKD zou moeten zijn.
4. Nierstenen
Nierstenen worden in de volksmond nierstenen genoemd en verschijnen plotseling en kunnen via de urine worden uitgescheiden of vast komen te zitten in de urethra, wat veel pijn veroorzaakt, vooral in de lumbale regio, wat problemen kan veroorzaken bij het bewegen, en de aanwezigheid van bloed in de nier. urine. Nierstenen kunnen verschillende samenstellingen hebben en hun vorming hangt nauw samen met levensgewoonten, zoals gebrek aan lichaamsbeweging, onjuiste voeding en weinig watergebruik gedurende de dag, maar het kan ook direct verband houden met genetische factoren.
Hoe te behandelen: De behandeling van nierstenen kan variëren afhankelijk van de intensiteit van de symptomen en de grootte en locatie van de stenen, wat wordt geverifieerd door middel van beeldonderzoek. In sommige gevallen kan de arts het gebruik van medicijnen aanbevelen om pijn te verlichten en het verwijderen van de steen te vergemakkelijken. Wanneer de steen echter groot is of bijvoorbeeld de urethra of urineleider blokkeert, kan het worden aanbevolen om een kleine operatie uit te voeren om de steen te verwijderen.
In alle gevallen is het belangrijk om veel water te drinken en voorzichtig te zijn met eten, omdat het op deze manier niet alleen de bestaande steen behandelt, maar ook de verschijning van anderen voorkomt. Begrijp hoe u moet eten om nierstenen te vermijden:
5. Urine-incontinentie
Urine-incontinentie wordt gekenmerkt door onvrijwillig urineverlies, wat zowel bij mannen als vrouwen kan voorkomen, ongeacht de leeftijd. Incontinentie kan optreden als gevolg van verhoogde druk in de blaas, wat vaker voorkomt tijdens de zwangerschap, of door veranderingen in de spierstructuren die de bekkenbodem ondersteunen.
Hoe te behandelen: In deze gevallen wordt aanbevolen om oefeningen te doen om de bekkenspieren te versterken en onvrijwillig urineverlies te voorkomen. Bovendien kan in de meest ernstige gevallen het gebruik van medicatie of een operatie aangewezen zijn. Lees hoe u urine-incontinentie kunt behandelen.
6. Kanker
Sommige soorten kanker kunnen het urinestelsel aantasten, zoals het geval is bij blaas- en nierkanker, wat kan gebeuren wanneer kwaadaardige cellen zich in deze organen ontwikkelen of het brandpunt zijn van metastasen. In het algemeen veroorzaakt blaas- en nierkanker symptomen zoals pijn en branderig gevoel bij het urineren, verhoogde aandrang om te plassen, overmatige vermoeidheid, verlies van eetlust, aanwezigheid van bloed in de urine, optreden van massa in de buikstreek en gewichtsverlies zonder schijnbare oorzaak.
Hoe te behandelen: De behandeling moet worden geïndiceerd na identificatie van het type en de mate van kanker en de nefroloog of oncoloog kan een operatie uitvoeren om de tumor te verwijderen, gevolgd door chemotherapie of radiotherapie of immunotherapie. In sommige gevallen kunnen niertransplantaties ook nodig zijn als blijkt dat de nier ernstig beschadigd is.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose van ziekten van het urinewegstelsel moet worden gesteld door de uroloog of nefroloog op basis van de tekenen en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd. Gewoonlijk zijn urine- en urinecultuurtests geïndiceerd om te controleren of er veranderingen zijn in deze tests en of er infecties zijn.
Bovendien worden biochemische tests die de nierfunctie evalueren, zoals de meting van ureum en creatinine in het bloed, aanbevolen. Het wordt ook aanbevolen om enkele biochemische kankermarkers te meten, zoals BTA, CEA en NPM22, die gewoonlijk worden gewijzigd bij blaaskanker, naast beeldvormende tests die visualisatie van het urinestelsel mogelijk maken.