Savant-syndroom of Sage-syndroom, omdat Savant in het Frans salie betekent, is een zeldzame psychische aandoening waarbij de persoon ernstige intellectuele achterstanden heeft. Bij dit syndroom heeft de persoon ernstige problemen met communiceren, begrijpen wat hem wordt overgedragen en interpersoonlijke relaties aangaan. Hij heeft echter talloze talenten, die vooral te maken hebben met zijn buitengewone geheugen.
Dit syndroom komt vaker voor sinds de geboorte en komt vaak voor bij kinderen met autisme, maar het kan zich ook op volwassen leeftijd ontwikkelen als ze lijden aan hersentrauma of een virus met encefalitis.
Het Savant-syndroom is niet te genezen, maar de behandeling helpt de symptomen onder controle te houden en vrije tijd in te nemen, waardoor de kwaliteit van leven van patiënten met het syndroom verbetert.
Belangrijkste kenmerken van het syndroom
Het belangrijkste kenmerk van het Savant-syndroom is de ontwikkeling van buitengewone capaciteiten bij een persoon met een verstandelijke beperking. Dit vermogen kan verband houden met:
- Memorisatie: het is de meest voorkomende capaciteit in deze gevallen, waarbij het onthouden van schema's, telefoongidsen en zelfs complete woordenboeken gebruikelijk is;
- Berekening: ze zijn in staat om in enkele seconden complexe wiskundige berekeningen te maken, zonder gebruik van papier of enig ander elektronisch apparaat;
- Muzikaal vermogen: ze kunnen een heel muziekstuk reproduceren nadat ze het maar één keer hebben gehoord;
- Artistiek vermogen: ze hebben een uitstekend vermogen om te tekenen, schilderen of complexe sculpturen te maken;
- Taal: kan meer dan één taal begrijpen en spreken, met gevallen waarin ze tot 15 verschillende talen ontwikkelen.
De persoon kan slechts een van deze of meerdere vaardigheden ontwikkelen, waarvan de meest voorkomende zijn die verband houden met onthouden, calculus en muzikaal vermogen.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
Over het algemeen wordt de behandeling van het Savant-syndroom gedaan met ergotherapie om het buitengewone vermogen van de patiënt te helpen ontwikkelen. Bovendien kan de therapeut de persoon helpen zijn communicatieve en begripsvaardigheden te verbeteren door het gebruik van dat vermogen.
Bovendien kan het nodig zijn om het probleem te behandelen dat tot het ontstaan van het syndroom heeft geleid, zoals trauma of autisme. Daarom kan een team van gezondheidswerkers nodig zijn om de kwaliteit van leven van patiënten met het syndroom te helpen verbeteren.