Gezichtsverlamming, ook bekend als perifere aangezichtsverlamming of Bell's verlamming, is een neurologische aandoening die optreedt wanneer de aangezichtszenuw om de een of andere reden wordt aangetast, wat leidt tot symptomen zoals een kromme mond, moeite met bewegen van het gezicht, gebrek aan expressie op een deel van het gezicht of alleen het tintelende gevoel.
Meestal is gezichtsverlamming tijdelijk en ontstaat door een ontsteking rond de aangezichtszenuw die kan optreden na een virusinfectie, zoals in het geval van herpes simplex, herpes zoster, cytomegalovirus (CMV), Epstein-Barr ( EBV), rodehond, bof of immuunziekten, zoals de ziekte van Lyme.
Als symptomen van aangezichtsverlamming worden waargenomen, is het belangrijk om een huisarts te raadplegen om vast te stellen of er een probleem is dat moet worden behandeld. Bovendien, als andere symptomen zoals desoriëntatie, zwakte in andere delen van het lichaam, koorts of flauwvallen optreden, is het belangrijk om onmiddellijk naar de dokter te gaan, aangezien dit een teken kan zijn van ernstigere problemen, zoals een beroerte.
Belangrijkste symptomen
De meest voorkomende symptomen van gezichtsverlamming zijn:
- Scheve mond, wat duidelijker is als je probeert te glimlachen;
- Droge mond;
- Gebrek aan uitdrukking aan één kant van het gezicht;
- Onvermogen om één oog volledig te sluiten, één wenkbrauw op te trekken of te fronsen;
- Pijn of tintelingen in het hoofd of de kaak;
- Verhoogde geluidsgevoeligheid in één oor.
De diagnose gezichtsverlamming wordt gesteld door de observatie van de arts en in de meeste gevallen is het niet nodig om aanvullende tests uit te voeren. Om er echter zeker van te zijn dat het alleen om een perifere aangezichtsverlamming gaat, kunt u bijvoorbeeld magnetische resonantie, elektromyografie en bloedonderzoek gebruiken om de exacte diagnose te vinden.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
Over het algemeen bestaat de behandeling van aangezichtsverlamming uit het toedienen van corticosteroïden, zoals prednison, waaraan een antiviraal middel zoals valaciclovir kan worden toegevoegd, maar de arts raadt dit slechts in sommige gevallen aan.
Daarnaast is het ook nodig om fysiotherapie te doen en smerende oogdruppels toe te passen om droge ogen te voorkomen. Het gebruik van oogdruppels of kunstmatige tranen is essentieel om het aangedane oog goed gehydrateerd te houden en om het risico op hoornvliesbeschadiging te verminderen. Breng om te slapen een door de arts voorgeschreven zalf aan en gebruik oogbescherming, zoals bijvoorbeeld een blinddoek.
Mensen die pijn ervaren die verband houdt met verlamming, kunnen ook een pijnstiller of ontstekingsremmer gebruiken, zoals paracetamol of ibuprofen.
Hoe wordt fysiotherapie gedaan
Fysiotherapie maakt gebruik van gezichtsoefeningen om spieren te versterken en bewegingen en gezichtsuitdrukkingen te verbeteren. Het is echter belangrijk dat deze oefeningen elke dag meerdere keren per dag worden uitgevoerd om de behandeling te verbeteren. Daarom is het essentieel om naast de sessies met de fysiotherapeut de oefeningen thuis te doen, en soms kun je ook sessies met een logopedist doen.
Bekijk enkele voorbeelden van oefeningen die kunnen worden gedaan voor de verlamming van Bell.
Wat kan verlamming veroorzaken
Gezichtsverlamming treedt op als gevolg van een aantasting van de zenuwen in het gezicht die de gezichtsspieren verlammen. Enkele van de mogelijke oorzaken van verlamming zijn:
- Plotselinge temperatuurverandering;
- Spanning;
- Trauma;
- Virale infectie met herpes simplex, herpes zoster, cytomegalovirus of andere;
- Het kan zelden het gevolg zijn van andere ziekten.
Verlamming kan dus optreden in het pad van de aangezichtszenuw in de hersenen of daarbuiten. Wanneer het in de hersenen voorkomt, is het een gevolg van een beroerte en gaat het gepaard met andere symptomen en gevolgen. Wanneer het buiten de hersenen optreedt, in het pad van het gezicht, is het gemakkelijker te behandelen en in dit geval wordt het perifere gezichtsbehandeling of Bell's verlamming genoemd.