Bacteriën zijn kleine micro-organismen die van nature in het lichaam en de omgeving aanwezig zijn en al dan niet ziektes veroorzaken. Bacteriën die ziekten veroorzaken, staan bekend als pathogene bacteriën en kunnen het lichaam binnendringen door bijvoorbeeld besmet voedsel of water, onbeschermd seksueel contact of via de luchtwegen.
Ziekten veroorzaakt door bacteriën worden voornamelijk behandeld met het gebruik van antibiotica, die moeten worden gebruikt zoals voorgeschreven door de arts om het ontstaan van multiresistente bacteriën te voorkomen, die verantwoordelijk zijn voor ernstigere infecties en een meer gecompliceerde behandeling.
Belangrijkste ziekten veroorzaakt door bacteriën
1. Urinaire infectie
Urineweginfectie is een van de meest voorkomende infecties veroorzaakt door bacteriën, die kan optreden als gevolg van een onbalans in de genitale microbiota, of omdat u de plas vasthoudt, onvoldoende intieme hygiëne uitvoert, weinig water drinkt gedurende de dag of stenen heeft in de nieren, bijvoorbeeld.
Er zijn verschillende bacteriën die urineweginfecties kunnen veroorzaken, de belangrijkste zijn Escherichia coli , Proteus sp ., Providencia sp . en Morganella spp ..
Belangrijkste symptomen: De belangrijkste symptomen die verband houden met een urineweginfectie zijn pijn en branderig gevoel bij het urineren, troebele of bloederige urine, lage en aanhoudende koorts, veelvuldige aandrang om te plassen en het gevoel niet in staat te zijn de blaas te ledigen.
Hoe te behandelen: De behandeling van een urineweginfectie wordt door de arts aangegeven als er symptomen zijn en het micro-organisme wordt geïdentificeerd, en het gebruik van antimicrobiële middelen, zoals bijvoorbeeld Ciprofloxacino, is meestal geïndiceerd. Als er echter geen symptomen zijn, kan de arts ervoor kiezen om geen antibiotica te nemen om de groei van resistente bacteriën te voorkomen.
Hoe preventie wordt gedaan: Het voorkomen van urineweginfecties wordt gedaan door de oorzaken te beheersen. Het is dus belangrijk om de intieme hygiëne goed uit te voeren, de plas niet te lang vast te houden en bijvoorbeeld minstens 2 liter water per dag te drinken.
2. Meningitis
Meningitis komt overeen met de ontsteking van het weefsel rond de hersenen en het ruggenmerg, de hersenvliezen, en kan worden veroorzaakt door verschillende soorten bacteriën, waarvan de belangrijkste Streptococcus pneumoniae , Mycobacterium tuberculosis , Haemophilus influenzae en Neisseria meningitidis zijn , die kunnen worden verkregen via afscheidingen van mensen bij wie de ziekte is vastgesteld.
Belangrijkste symptomen : Symptomen van meningitis kunnen ongeveer 4 dagen na hersenvliesontsteking optreden, met koorts, hoofdpijn en bij het bewegen van de nek, het verschijnen van paarse vlekken op de huid, mentale verwarring, overmatige vermoeidheid en spierstijfheid in de nek.
Hoe te behandelen: Meningitis wordt meestal in het ziekenhuis behandeld, zodat de arts de voortgang van de persoon kan beoordelen en complicaties kan voorkomen. Het is dus noodzakelijk om antibiotica te gebruiken, volgens de verantwoordelijke bacteriën, en het gebruik van bijvoorbeeld penicilline, ampicilline, chlooramfenicol of ceftriaxon, die moet worden gebruikt zoals voorgeschreven door de arts, kan worden aangegeven.
Hoe preventie wordt gedaan: Preventie van meningitis moet voornamelijk worden gedaan door vaccinatie tegen meningitis, die als kind moet worden ingenomen. Daarnaast is het belangrijk dat mensen met meningitis een masker dragen en hoesten, praten of niezen bij gezonde mensen vermijden om besmetting te voorkomen. Ontdek welke vaccins beschermen tegen meningitis.
3. Seksueel overdraagbare aandoeningen
Seksueel overdraagbare aandoeningen, of SOA's, zijn ziekten die kunnen worden opgelopen door onbeschermd seksueel contact, of dit nu vaginaal, oraal of anaal is. De meest voorkomende SOA's veroorzaakt door bacteriën zijn chlamydia, veroorzaakt door chlamydia trachomatis , gonorroe, veroorzaakt door Neisseria gonorrhoeae , en syfilis, veroorzaakt door de bacterie Treponema pallidum .
Belangrijkste symptomen: Over het algemeen kunnen de symptomen van seksueel overdraagbare aandoeningen dagen of weken na het risicovolle gedrag optreden, met het verschijnen van zweren in het genitale gebied, vaginale of penisafscheiding, pijn of bloeding tijdens intiem contact, pijn en branderig gevoel bijvoorbeeld bij het plassen en buikpijn. Zodra deze symptomen optreden, is het raadzaam om de uroloog of gynaecoloog te raadplegen om de diagnose van de ziekte te stellen en de behandeling te starten.
Hoe te behandelen: De behandeling van SOA's wordt door de arts aanbevolen op basis van de ziekte en omvat meestal het gebruik van antibiotica. In het geval van chlamydia kan de arts bijvoorbeeld het gebruik van azithromycine of doxycycline aanbevelen, terwijl bij gonorroe het gebruik van azithromycine of ceftriaxon geïndiceerd kan zijn, en bij syfilis penicilline of erytromycine.
Bovendien wordt aanbevolen dat de persoon tijdens de behandeling geen geslachtsgemeenschap heeft en dat de behandeling ook door de partner wordt uitgevoerd, zelfs als er geen symptomen zijn.
Hoe preventie wordt uitgevoerd: De belangrijkste vorm van preventie van seksueel overdraagbare aandoeningen is door het gebruik van condooms tijdens geslachtsgemeenschap, omdat dit direct contact tussen de genitale slijmvliezen vermijdt en het risico op infecties door bacteriën, parasieten Het is een virus.
4. Lepra
Lepra, ook wel lepra genoemd, is een ziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Mycobacterium leprae en die voornamelijk kan worden overgedragen door contact met neusafscheidingen van mensen met lepra.
Belangrijkste symptomen: Deze bacterie heeft een voorliefde voor het zenuwstelsel en kan bijvoorbeeld spierverlamming veroorzaken. De meest kenmerkende symptomen van lepra zijn echter laesies die op de huid worden gevormd, die optreden door de aanwezigheid van bacteriën in het bloed en op de huid. De meest kenmerkende symptomen van lepra zijn dus droge huid, verlies van gevoel en de aanwezigheid van laesies en wonden aan de voeten, neus en ogen, wat kan leiden tot blindheid.
Hoe te behandelen: Behandeling voor lepra moet door de infectoloog worden aangegeven zodra de diagnose is gesteld, zodat er reële kansen op genezing zijn. De behandeling wordt dus meestal gedaan met verschillende medicijnen om de bacteriën te elimineren en de progressie van de ziekte en het optreden van complicaties te voorkomen. De meest aangewezen geneesmiddelen zijn Dapson, rifampicine en clofazimine, die volgens de richtlijnen van de arts moeten worden gebruikt.
Bovendien kan het vanwege de misvormingen die kunnen optreden, nodig zijn om procedures voor correctie en zelfs psychologische controle uit te voeren, omdat mensen met lepra gediscrimineerd kunnen worden vanwege hun uiterlijk. Begrijp hoe de behandeling van lepra wordt uitgevoerd.
Hoe preventie wordt uitgevoerd: De meest effectieve vorm van preventie tegen lepra is het opsporen van de ziekte in de vroege stadia en het starten van de therapie zodra de diagnose is gesteld. Op deze manier is het mogelijk om het optreden van symptomen en complicaties en de verspreiding van andere mensen te voorkomen.
5. Luchtweginfecties
Kinkhoest, tuberculose en longontsteking zijn aandoeningen van de luchtwegen die worden veroorzaakt door bacteriën die via de luchtwegen het lichaam kunnen binnendringen en in de longen, longblaasjes of bronchiën kunnen achterblijven, met symptomen van infectie tot gevolg. De bacteriën die verantwoordelijk zijn voor deze ziekten zijn voornamelijk Bordetella pertussis , Mycobacterium tuberculosis en Streptococcus pneumoniae .
Belangrijkste symptomen: De belangrijkste symptomen die verband houden met luchtweginfecties zijn bijvoorbeeld loopneus, constant hoesten, malaise, koorts, hoofdpijn en kortademigheid. In het geval van kinkhoest is het meest kenmerkende symptoom van deze ziekte bijvoorbeeld een hoestbui waarbij de persoon moeite heeft met ademhalen en wat resulteert in een hoog piepgeluid.
In het geval van tuberculose is vaak hoesten een van de meest kenmerkende symptomen, met in de meeste gevallen afscheiding of aanwezigheid van bloed.
Hoe te behandelen: De behandeling hangt af van het type infectie, met antibiotica, zoals azithromycine, claritromycine en erytromycine, die moeten worden gebruikt zoals voorgeschreven door de arts, meestal aanbevolen voor pertussis.
Behandeling voor tuberculose wordt continu uitgevoerd, dat wil zeggen dat de longarts of infectieziekte de combinatie van rifampicine, isoniazide, pyrazinamide en etambutol aangeeft gedurende ongeveer 6 maanden of totdat de ziekte is genezen. Bovendien wordt aanbevolen dat de persoon die voor tuberculose wordt behandeld, gedurende de eerste 15 dagen van de behandeling geïsoleerd blijft, aangezien hij de bacteriën nog steeds op andere mensen kan overdragen.
In het geval van longontsteking kiest de arts er meestal voor om naast rust ook antibiotica te gebruiken om de veroorzaker van de infectie te elimineren, zoals amoxicilline of azithromycine.
Hoe preventie wordt gedaan: De preventie van luchtweginfecties kan worden gedaan door middel van eenvoudige maatregelen, zoals vermijden dat u zich in openbare en gesloten ruimtes bevindt, uw mond bedekken bij hoesten en regelmatig uw handen wassen. Bovendien kan in het geval van kinkhoest en tuberculose ook preventie worden gedaan door vaccinatie, die kort na de geboorte moet gebeuren, in het geval van het BCG-vaccin dat tuberculose voorkomt, of vanaf 2 maanden van leven, dat is het vaccin dat bekend staat als DTPA, dat beschermt tegen kinkhoest, difterie en tetanus, ook ziektes die door bacteriën worden veroorzaakt. Lees meer over het DTPA-vaccin.
6. Salmonellose
Salmonellose, of voedselvergiftiging, is een ziekte veroorzaakt door Salmonella sp ., Die kan worden opgelopen door de consumptie van voedsel en water, naast contact met dieren die besmet zijn door de bacteriën. De belangrijkste bron van Salmonella sp . het zijn dieren die op boerderijen worden grootgebracht, zoals voornamelijk koeien, varkens en kippen. Het voedsel dat van deze dieren kan worden verkregen, zoals vlees, eieren en melk, komt dus overeen met de belangrijkste bron van salmonellose-infectie.
Belangrijkste symptomen: Symptomen van Salmonella sp . ze verschijnen 8 tot 48 uur na contact met de bacteriën en kunnen braken, misselijkheid, buikpijn, koorts, hoofdpijn, malaise en koude rillingen worden waargenomen. In sommige gevallen kunnen ook diarree en bloed in de ontlasting worden opgemerkt.
Hoe te behandelen: De behandeling van salmonellose wordt meestal niet gedaan met het gebruik van antibiotica, omdat de arts over het algemeen aangeeft dat vocht moet worden vervangen, om uitdroging te voorkomen, wat zeer vaak voorkomt bij oudere mensen en kinderen, en om misselijkheid, braken en pijn.
In ernstigere gevallen, wanneer de symptomen aanhouden en een bloedbaaninfectie wordt vermoed door deze bacterie, kan de infectoloog het gebruik van antibiotica aanbevelen, zoals bijvoorbeeld fluorochinolonen of azitromycine.
Hoe wordt preventie uitgevoerd: Het voorkomen van besmetting door Salmonella sp. , wordt voornamelijk gedaan door middel van persoonlijke en voedselhygiënische maatregelen. Dat wil zeggen, het is belangrijk om uw handen goed te wassen na contact met dieren en voor en na het bereiden van voedsel, vooral als ze rauw zijn.
7. Leptospirose
Leptospirose is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door bacteriën van het geslacht Leptospira , waarvan de infectie plaatsvindt door direct of indirect contact met urine, uitwerpselen of afscheidingen die door de bacteriën zijn geïnfecteerd. Deze ziekte komt vaker voor in periodes van regen, omdat de urine en uitwerpselen van ratten, honden of katten zich over de plaats verspreiden, waardoor de besmetting door de bacteriën wordt vergemakkelijkt.
Belangrijkste symptomen: symptomen van leptospirose verschijnen meestal na ongeveer 5 tot 14 dagen nadat de bacteriën het lichaam zijn binnengekomen via slijmvliezen of huidwonden, en kunnen symptomen veroorzaken zoals hoofdpijn, spierpijn, hoge koorts, koude rillingen, rode ogen en misselijkheid In sommige gevallen kunnen de bacteriën de bloedbaan bereiken en zich verspreiden naar andere weefsels, inclusief de hersenen, met ernstigere symptomen als ademhalingsmoeilijkheden en het ophoesten van bloed.
Bovendien kan er vanwege de persistentie van de bacteriën van het organisme sprake zijn van insufficiëntie en bijgevolg nierfalen, waardoor het leven van de persoon in gevaar kan komen.
Hoe te behandelen: De belangrijkste vorm van behandeling is door middel van antibiotica, die moet worden aangegeven zodra de symptomen optreden. Normaal beveelt de infectoloog het gebruik van amoxicilline aan gedurende 7 tot 10 dagen en bij patiënten die allergisch zijn voor dit antibioticum, wordt erytromycine aanbevolen. Bovendien is, afhankelijk van de ernst van de symptomen, controle van de nierfunctie vereist en kan dialyse nodig zijn.
Hoewel het geen ziekte is die van persoon op persoon kan worden overgedragen, wordt aanbevolen dat de persoon met de diagnose Leptospirose rust en voldoende water drinkt om het herstel te versnellen.
Hoe preventie wordt gedaan: Om leptospirose te voorkomen, wordt aanbevolen om potentieel vervuilde locaties, zoals modder, rivieren, stilstaand water en overstroomde plaatsen, te vermijden. Bovendien wordt het bij overstroming van het huis bijvoorbeeld aanbevolen om alle meubels en vloeren met bleekmiddel of chloor te wassen.
Het is ook belangrijk om te voorkomen dat afval in huis wordt verzameld en om waterophoping te vermijden, omdat naast het voorkomen van leptospirose ook andere ziekten worden vermeden, zoals bijvoorbeeld dengue en malaria. Lees meer over andere manieren om leptospirose te voorkomen.