AIDS - Acquired Immunodeficiency Syndrome - is een ernstige ziekte van het immuunsysteem die wordt veroorzaakt door het HIV-virus - Human Immunodeficiency Virus - van het Engelse acroniem. Deze ziekte kan, wanneer deze niet wordt behandeld, tot de dood leiden, omdat de aanwezigheid van het hiv-virus het afweersysteem van het lichaam verzwakt, waardoor de persoon vatbaarder wordt voor andere infecties door virussen, schimmels of bacteriën die normaal gesproken worden bestreden door het gezonde immuunsysteem. Tot dusver is er geen definitieve remedie, en ook
vaccin.
Bij infectie met het hiv-virus - het humaan immunodeficiëntievirus - wordt de persoon hiv-positief of seropositief genoemd en kan hij anderen besmetten door contact met zijn bloed en / of lichaamsvloeistoffen, ook al vertoont hij geen specifieke tekenen of symptomen.
Het virus repliceert langzaam in het lichaam en tast de afweercellen van het menselijk lichaam aan, de CD4 + T-lymfocyten, de belangrijkste doelwitten van HIV. Het zijn deze cellen die de cellulaire reactie op micro-organismen zoals bacteriën, virussen en andere agressieve agentia die het menselijk lichaam infecteren organiseren en besturen.
Het hiv-virus, in het menselijk lichaam, bereikt het immuunsysteem door zich te hechten aan een onderdeel van het celmembraan, CD4, dat het binnenste binnendringt waar het zich vermenigvuldigt. Als gevolg hiervan verliest het afweersysteem langzaamaan het vermogen om adequaat te reageren, wat het individu kwetsbaarder maakt voor infectieprocessen. Wanneer het lichaam het vermogen verliest om op deze externe factoren te reageren, verschijnen er tekenen en / of symptomen die AIDS definiëren. Dit moment markeert meestal het begin van de behandeling met antiretrovirale geneesmiddelen, die de voortplanting van het virus bestrijden. Het is belangrijk om te weten dat het hebben van hiv niet betekent dat u aids heeft. Er zijn veel hiv-positieve mensen die jaren leven zonder symptomen en zonder de ziekte te ontwikkelen. Maar ze kunnen het virus nog steeds doorgeven aan anderen.
Geschiedenis van het ontstaan van aids
AIDS wordt verondersteld te zijn ontstaan in Congo in 1920, maar het werd bekend in 1981 in de Verenigde Staten, toen de eerste geïnfecteerde mensen begonnen te verschijnen, die Kaposi-sarcoom hadden, een zeldzame vorm van kanker die wordt gekenmerkt door de betrokkenheid van bloed- en lymfevaten. en bijgevolg het immuunsysteem. Hoewel er nog steeds geen medicijn is dat aids kan genezen en / of het hiv-virus kan elimineren, kunnen mensen met de vooruitgang van de geneeskunde vele jaren leven, mits ze alle nodige zorg krijgen.
De korte geschiedenis van aids is als volgt:
- 1920: Het hiv-virus werd gevonden in Congo, waarschijnlijk bij primaten, omdat ze meestal virussen hebben uit dezelfde hiv-familie. Afrikaanse chimpansees hebben een virus dat voor 98% lijkt op het HIV dat zich bij mensen manifesteert, en daarom wordt aangenomen dat ze een gemeenschappelijke geschiedenis hebben.
- 1981: Eerste gevallen van mensen met ernstige aantasting van het immuunsysteem, die stierven aan ongebruikelijke ziekten. Allen waren homoseksuele Amerikanen en hadden Kaposi-sarcoom, een vorm van kanker die bekend werd als homokanker.
- 1983: Franse wetenschappers waren in staat het AIDS-virus, HIV-1, te identificeren in bloed en lichaamsafscheidingen, zoals moedermelk, vaginale afscheiding en sperma, waar de ziekte wordt overgedragen.
- 1986: Er werd een ander hiv-virus geïdentificeerd, dat hiv-2 werd genoemd, en het eerste aids-medicijn werd ook gemaakt, zidovudine (AZT), een antiretroviraal middel dat, hoewel het hiv-virus niet elimineerde, het virus hielp voorkomen vermenigvuldigen zich in het lichaam. Datzelfde jaar kwamen de eerste gevallen in Europa naar voren.
- 1996: De eerste cocktail van medicijnen werd gecreëerd, bestaande uit 3 remedies die de replicatie van het virus helpen bestrijden en de levensduur van hiv-positieve mensen verlengen. Datzelfde jaar deden zich zaken voor in Afrika, India en China.
- 2006: Er werd ontdekt dat besnijdenis, waarbij de voorhuid die het hoofd van de penis bedekt, wordt doorgesneden, de kans dat mannen met hiv worden geïnfecteerd met 50% kan verminderen.
- 2010: Er werd ontdekt dat een vaginale gel die antiretrovirale geneesmiddelen bevat, bij correct gebruik door vrouwen, de kans dat vrouwen met hiv worden geïnfecteerd met 50% kan verminderen.
- 2011: Er werd ontdekt dat als mensen met hiv een behandeling krijgen kort nadat ze zijn geïnfecteerd, de kans op besmetting van hun seksuele partners veel kleiner is.
Verschil tussen aids en hiv
AIDS is de naam van de ziekte en HIV is de naam van het virus dat de ziekte veroorzaakt, dus het is niet precies hetzelfde. Bovendien is het hebben van het hiv-virus niet hetzelfde als het manifesteren van de ziekte en de symptomen ervan. Met andere woorden, de persoon kan drager zijn van het hiv-virus, maar moet gezond zijn, terwijl de persoon met aids een immuunsysteem heeft dat is geïnfecteerd door het hiv-virus, dat het individu verzwakt met verschillende tekenen of symptomen van de ziekte als gevolg van vermenigvuldiging en agressie. immune cellen.
Er zijn twee hoofdtypen van het hiv-virus: hiv 1 en hiv 2. Deze virussen hebben zich echter in de loop van de tijd op verschillende manieren gerepliceerd en daarom worden ze nog steeds geclassificeerd als:
- HIV 1: A, B, C, D, E, F, G, H, I en O
- HIV 2: A, B, C, D en E
Wanneer een persoon erachter komt dat hij is geïnfecteerd met het hiv-virus, is het noodzakelijk om te weten welk type virus hij heeft, omdat er voor elke groep verschillende therapeutische schema's zijn. Terwijl de HIV 1 A-groep beter reageert op een dosis medicatie, reageert de HIV 2 E-groep beter op een ander type dosis. Daarom vraagt de arts om andere, meer specifieke tests om het type virus en de virale lading te achterhalen, omdat de behandeling van hiv erg geïndividualiseerd is en de dosis medicijnen niet precies hetzelfde is voor alle geïnfecteerden.
Hoe hiv te krijgen
Het hiv-virus wordt aangetroffen in bloed en lichaamsvloeistoffen, zoals moedermelk, vaginale afscheiding en sperma. Een persoon kan dus geïnfecteerd raken met het HIV-virus wanneer hij in direct contact komt met deze afscheidingen, wat op de volgende manieren kan gebeuren:
- Daarom kunnen HIV + -vrouwen tijdens het geven van borstvoeding geen borstvoeding geven en moeten hun kinderen via een geplande keizersnede worden geboren, zodat ze niet besmet raken;
- Tijdens de zwangerschap , wanneer de vrouw niet weet dat ze het virus heeft, zonder het gebruik van antiretrovirale geneesmiddelen tijdens de zwangerschap en of tijdens de bevalling, die bij gebruik de kans verkleinen dat de pasgeborene wordt geïnfecteerd;
- Seks zonder condoom (condoom) met een hiv + persoon, zowel vaginaal, oraal als anaal;
- Het delen van injectiespuiten voor injecterend drugsgebruik;
- Direct contact met het bloed van de hiv + persoon , bij een verkeersongeval, snijwonden en / of andere ongevallen met prikkende voorwerpen zoals messen, spuiten, scharen of scalpel, onder andere situaties met bloed besmet door hiv1 of 2.
Een paar jaar geleden een bloedtransfusie krijgen was een van de manieren om besmet te raken, maar de afgelopen jaren wordt al het bloed van bloeddonoren getest op hiv 1 en hiv 2. Als het virus in het geteste bloed aanwezig is, wordt het weggegooid , maar als er enige besmetting is, krijgt de besmette persoon de juiste behandeling. Al het gedoneerde bloed is dus veilig en hiv-vrij, en vormt niet langer een bron van besmetting.
De factoren die het risico op overdracht verhogen zijn HIV-geïnfecteerde mensen met een hoge viral load, AIDS zelf, receptieve anale seks, seks tijdens de menstruatie, seks met mensen met zachte kanker, syfilis, genitale herpes en / of anderen. seksueel overdraagbare infecties.
Het is belangrijk op te merken dat het virus niet wordt overgedragen via knuffels, kusjes en / of aanraken van hiv-positieve mensen. Het is dus belangrijk om de persoon met het hiv / aids-virus te ondersteunen en persoonlijk en sociaal contact niet te vermijden.
HIV-symptomen
Direct na besmetting met het hiv-virus kan worden waargenomen:
- Vermoeidheid, lage koorts, irritatie in de keel,
- Hoofdpijn, nachtelijk zweten, diarree,
- Orale candidiasis, pijn in spieren en gewrichten, gevoeligheid voor licht,
- Misselijkheid, braken, gewichtsverlies, kleine zweertjes in de mond.
Deze symptomen duren maximaal 14 dagen en kunnen gemakkelijk worden aangezien voor een gewone griep. Aangezien deze symptomen niet de aandacht trekken en alledaags lijken, is het normaal dat iemand pas maanden of jaren na de besmetting ontdekt dat hij het virus heeft bij het uitvoeren van een specifieke bloedtest voor hiv 1 en hiv 2. het resultaat zal negatief zijn vanwege het immunologische venster van het virus. Ken het hiv-immuunvenster.
Meestal duren deze symptomen niet langer dan 1 week en verdwijnen daarna volledig. Het virus begint zich op een stille manier in het menselijk lichaam te vermenigvuldigen, ongeveer 8 tot 10 jaar, zonder symptomen te veroorzaken, aangezien deze fase asymptomatisch wordt genoemd.
AIDS-symptomen
De eerste symptomen van aids doen zich voor wanneer het afweersysteem van het lichaam erg aangetast is, wat het optreden van ziekten bevordert. In deze fase zijn er:
- Zeeziekte;
- Braken;
- Diarree;
- Nacht zweet;
- Vermoeidheid;
- Sinusitis;
- Orale en vaginale candidiasis;
- Zwelling van de lymfeklieren;
- Duidelijk gewichtsverlies en geen duidelijke oorzaak.
AIDS-symptomen zijn zeer duidelijk en het immuunsysteem wordt in toenemende mate aangetast, wat het optreden van opportunistische ziekten bevordert, zoals toxoplasmose, Kaposi-sarcoom, hepatitis, herpes en candidiasis, onder andere. Hier leest u hoe u de symptomen van aids kunt herkennen.
Hoe weet ik of ik hiv of aids heb?
De enige manier om te bevestigen dat een persoon besmet is met het hiv-virus en dat hij of zij aids kan krijgen, is door een specifieke bloedtest te ondergaan, genaamd anti-hiv 1 en anti-hiv 2. Deze bloedtest is beschikbaar in alle klinieken. , ziekenhuizen en laboratoria, en kan gratis worden uitgevoerd door SUS, in testcentra in het hele land.
Dit onderzoek moet worden uitgevoerd door alle vrouwen die zwanger willen worden, het maakt deel uit van de prenatale zorg voor alle zwangere vrouwen die worden gecontroleerd in SUS of privéklinieken, en al het gedoneerde bloed wordt getest. Iedereen kan zich echter op aids laten testen als ze denken dat ze in contact zijn geweest met virussen, bijvoorbeeld omdat ze injecterende medicijnen gebruikten of seks hadden zonder condoom.
De beste tijd om zich op hiv te laten testen is tussen 40 en 60 dagen na het risicovolle gedrag, dat wil zeggen, na het moment waarop de persoon denkt dat hij of zij besmet is, want als de test vóór die 40 dagen wordt gedaan, het resultaat kan vals negatief zijn. Begrijp het resultaat van de HIV-test.
Behandeling van hiv en aids
De behandeling van aids gebeurt met antiretrovirale therapie, die bestaat uit het gebruik van een door de arts voorgeschreven cocktail van medicijnen die elke dag moeten worden ingenomen en die tot doel heeft het immuunsysteem te versterken en de replicatie van het virus te voorkomen. Alle AIDS-behandelingen worden gratis aangeboden door SUS, die gebruiksprotocollen beschikbaar stelt.
De behandeling moet voor het leven worden gedaan en vereist periodieke tests, zoals volledig bloedbeeld, lever- en nierevaluatie, tests op syfilis, hepatitis B en C, toxoplasmose, cytomegalovirus, röntgenfoto van de borst, jaarlijks tuberculoseonderzoek, uitstrijkje, profiel immuunsysteem en virale lading.
Deze worden gebruikt in combinatie met variërende doses, die kunnen worden aangepast volgens protocollen en die kunnen worden voorgeschreven en gewijzigd wanneer dat nodig is, afhankelijk van de behoefte die de persoon heeft met de doses die verband houden met het stadium van infectie / ziekte. Lees meer over aids-behandeling.
Omdat hiv en aids niet te genezen zijn
Het hiv-virus vermenigvuldigt zich op verschillende manieren en dus houden de medicijnen die de vermenigvuldiging lijken te kunnen stoppen snel op hun effect te hebben, omdat het virus zich in het lichaam zelf aanpast en op een andere manier kan worden gerepliceerd.
Verschillende onderzoeken zoeken naar een manier om bestaande virussen te elimineren en hun replicatie in het lichaam te voorkomen. Er is slechts één geval van aids-genezing gerapporteerd, maar met zoveel bijzonderheden dat het onmogelijk is om dezelfde behandeling voor alle getroffen mensen te herhalen. Een hiv-vaccin kan ook een oplossing zijn, maar de formule is nog niet gevonden. Begrijp waarom er nog steeds geen vaccin tegen het hiv-virus is.
Hoe hiv en aids te voorkomen
Om niet besmet te raken met het hiv-virus en dus geen aids te krijgen, wordt aanbevolen:
- Gebruik mannen- of vrouwencondooms bij elk seksueel contact, zowel tijdens strelingen als tijdens vaginale, anale of orale penetratie. Het juiste gebruik van condooms kan het risico op besmetting met meer dan 95% verminderen;
- Deel geen gebruikte spuiten;
- Vermijd contact met het bloed of de afscheidingen van een persoon, die mogelijk besmet zijn;
- Identificeer en behandel seksueel overdraagbare aandoeningen, omdat ze het risico op besmetting met het hiv-virus vergroten.
HIV + -patiënten moeten deze voorzorgsmaatregelen ook nemen om te voorkomen dat ze opnieuw worden besmet met een ander type HIV-virus, omdat er verschillende subtypes van virussen zijn die het moeilijk kunnen maken om de viral load onder controle te houden.