Immunoglobulinen G en immunoglobulinen M, ook bekend als IgG en IgM, zijn antilichamen die het lichaam aanmaakt wanneer het in contact komt met een of ander binnengedrongen micro-organisme. Deze antilichamen worden geproduceerd met als doel de eliminatie van bacteriën, virussen, parasieten en schimmels te bevorderen, naast toxines die door deze micro-organismen worden geproduceerd wanneer ze het lichaam binnendringen.
Omdat ze belangrijk zijn om de immuunrespons van het lichaam op infectie te beoordelen, kan de meting van IgG en IgM helpen bij de diagnose van verschillende ziekten. Volgens de test die de arts aangeeft, is het dus mogelijk om te weten of deze immunoglobulinen in het bloed circuleren en dus of de persoon de infectie heeft of contact heeft gehad met het infectieuze agens.
Waar zijn IgG en IgM voor?
IgG en IgM zijn eiwitten die door het lichaam worden aangemaakt om het lichaam te beschermen tegen infectieuze agentia en hun toxines. IgM is het eerste antilichaam dat wordt geproduceerd als er een infectie is, en wordt beschouwd als een marker van de acute fase van de infectie. Dit immunoglobuline is verantwoordelijk voor het activeren van het complementsysteem, een systeem gevormd door eiwitten, dat aangeeft dat er een infectie is en de eliminatie van het binnendringende infectieuze agens bevordert.
IgG wordt iets later geproduceerd, maar nog steeds in de acute fase van infectie, maar het wordt geproduceerd volgens het binnendringende micro-organisme, dat als specifieker wordt beschouwd, naast dat het in het bloed blijft circuleren en de persoon beschermt tegen mogelijke toekomstige infecties door hetzelfde micro-organisme. Begrijp hoe het immuunsysteem werkt.
IgG-productie wordt ook geïnduceerd door vaccinatie om het lichaam te beschermen tegen een specifiek infectieus agens. IgG's zijn dus een soort geheugen dat het organisme voor de rest van het leven aanmaakt.
Waarom is het examen gedaan?
Het serologisch onderzoek van IgG en IgM dient om het stadium van verschillende ziekten op te sporen, zoals toxoplasmose, rubella en infectie met bijvoorbeeld cytomegalovirus. Wanneer een nieuwe infectie optreedt, zijn de eerste geproduceerde antilichamen het IgM dat afneemt naarmate de infectie onder controle is, waardoor het IgG ontstaat, dat de rest van het leven blijft bestaan.
| Negatieve IgG | Positieve IgG | |
|---|---|---|
| Negatieve IgM | De persoon is nooit in contact gekomen met het micro-organisme. | De persoon kwam in contact met het micro-organisme bij een oude infectie of was succesvol met het vaccin. |
| IgM positief | De persoon heeft of heeft een paar dagen een acute infectie gehad. | De persoon heeft een paar weken of maanden geleden een recente infectie gehad. |
Zo is het bestaan van grote hoeveelheden IgM voor rubella bijvoorbeeld een teken dat de infectie recent is, en wanneer de niveaus dalen, blijven die van IgG bestaan, wat betekent dat de infectie onder controle is en het lichaam produceert specifieke antilichamen tegen dit virus, waardoor het immuungeheugen voor die ziekte wordt verkregen.
In nauw contact met het virus zou het risico op het ontwikkelen van de ziekte dus minimaal zijn, aangezien de persoon specifieke IgG-antilichamen tegen rubella zou hebben die onmiddellijk zouden werken. Hetzelfde gebeurt met vaccinatie, waarbij in de meeste gevallen inactieve virussen worden toegediend die de vorming van specifieke IgG's induceren.
Onderzoek van IgG en IgM tijdens de zwangerschap
Tijdens de zwangerschap kan de arts een aantal bloedonderzoeken uitvoeren om de infecties die de vrouw heeft gehad te identificeren en om haar immuunstatus te beoordelen door specifieke antilichamen voor elk van de infectieuze agentia te meten.
Er zijn 5 infecties die, als ze in de zwangerschap blijven, een hoog risico op overdracht op de foetus kunnen hebben, en die nog ernstiger zijn wanneer de moeder zonder antilichamen tegen een van deze virussen de ziekte oploopt tijdens de zwangerschap, zoals het geval is bij toxoplasmose, syfilis, rubella, herpes simplex en cytomegalovirus. Kijk hoe cytomegalovirus uw baby en zwangerschap kan beïnvloeden.
Het is dus erg belangrijk om ongeveer een maand voor de zwangerschap een rodehondvaccinatie te hebben en een serologische test te ondergaan om andere infecties van tevoren te behandelen.
Verschil tussen IgG en IgM
Immunoglobulinen G en M kunnen worden gedifferentieerd op basis van biochemische en moleculaire kenmerken, met grootte, elektrische lading en hoeveelheid koolhydraten in hun samenstelling, die hun functie rechtstreeks beïnvloedt.
Immunoglobulinen zijn structuren die lijken op de letter "Y" en worden gevormd door zware ketens en lichte ketens. De beëindiging van een van de lichte ketens is altijd hetzelfde tussen immunoglobulinen, die bekend staan als het constante gebied van de lichte keten, terwijl de beëindiging van de andere lichte ketens kan variëren tussen immunoglobulinen, wat bekend staat als het variabele gebied.
Bovendien zijn er complementariteitsgebieden in zowel zware als lichte ketens, die overeenkomen met het gebied waar het antigeen zich kan binden.
Op basis van de evaluatie van biochemische en moleculaire kenmerken is het dus mogelijk om onderscheid te maken tussen de soorten immunoglobulinen, waaronder IgG en IgM, waarin IgG overeenkomt met het hoogste circulerende immunoglobuline in plasma en IgM met het hoogste immunoglobuline dat aanwezig is in de intravasculaire ruimte, naast het hebben van hun variabele regio's en extremiteiten verschillende complementariteitspatronen, wat een impact heeft op de functie die ze vervullen.