De ziekte van Chagas, ook bekend als Amerikaanse trypanosomiasis, is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door de parasiet Trypanosoma cruzi ( T. cruzi ). Deze parasiet heeft normaal gesproken als tussengastheer een insect dat in de volksmond bekend staat als een kapper, dat tijdens de beet poepen of urineert, waardoor de parasiet vrijkomt. Na de beet is de normale reactie van de persoon om de plek te krabben, maar hierdoor kan T. cruzi het lichaam binnendringen en de ziekte ontwikkelen.
De infectie door Trypanosoma cruzi kan verschillende complicaties met zich meebrengen voor de gezondheid van de persoon, zoals hartaandoeningen en aandoeningen van het spijsverteringsstelsel, bijvoorbeeld als gevolg van de chronische aard van de ziekte.
De kapper heeft een nachtelijke gewoonte en voedt zich uitsluitend met het bloed van gewervelde dieren. Dit insect wordt meestal aangetroffen in spleten van houten huizen, bedden, matrassen, afzettingen, vogelnesten, boomstammen, onder andere, en heeft een voorkeur voor plaatsen dicht bij zijn voedselbron.
Belangrijkste symptomen
De ziekte van Chagas kan worden ingedeeld in twee hoofdfasen, de acute en de chronische fase. In de acute fase zijn er meestal geen symptomen, het komt overeen met de periode waarin de parasiet zich vermenigvuldigt en zich door de bloedbaan door het lichaam verspreidt. Bij sommige mensen, vooral bij kinderen, kunnen vanwege het zwakkere immuunsysteem enkele symptomen worden opgemerkt, waarvan de belangrijkste zijn:
- Romaña-teken, dat de zwelling van de oogleden is, wat aangeeft dat de parasiet het lichaam is binnengedrongen;
- Chagoma, wat overeenkomt met de zwelling van een huidplaats en aangeeft dat T. cruzi in het lichaam komt;
- Koorts;
- Malaise;
- Verhoogde lymfeklieren;
- Hoofdpijn;
- Misselijkheid en overgeven;
- Diarree.
De chronische fase van de ziekte van Chagas komt overeen met de ontwikkeling van de parasiet in de organen, voornamelijk het hart en het spijsverteringsstelsel, en veroorzaakt mogelijk jarenlang geen symptomen. Wanneer ze verschijnen, zijn de symptomen ernstig en kan er een vergroot hart zijn, hypermegalie genaamd, hartfalen, megacolon en mega-oesofagus, bijvoorbeeld, naast de mogelijkheid van een vergrote lever en milt.
De symptomen van de ziekte van Chagas verschijnen meestal tussen 7 en 14 dagen na infectie door de parasiet, maar wanneer de infectie optreedt door de consumptie van geïnfecteerd voedsel, kunnen de symptomen optreden na 3 tot 22 dagen na de infectie.
De diagnose van de ziekte van Chagas wordt door de arts gesteld op basis van het stadium van de ziekte, klinisch-epidemiologische gegevens, zoals de plaats waar hij woont of bezocht en eetgewoonten, en de aanwezige symptomen. De laboratoriumdiagnose wordt gesteld door middel van technieken die de identificatie van T. cruzi in het bloed mogelijk maken, als een dikke druppel en een bloeduitstrijkje gekleurd door Giemsa.
Overdracht van de ziekte van Chagas
De ziekte van Chagas wordt veroorzaakt door de parasiet Trypanosoma cruzi , die het kapperinsect als tussengastheer heeft. Dit insect heeft, zodra het zich met het bloed voedt, de gewoonte om onmiddellijk daarna te poepen en te urineren, waardoor de parasiet vrijkomt, en wanneer de persoon jeukt, slaagt deze parasiet erin om het lichaam binnen te dringen en de bloedbaan te bereiken, wat de belangrijkste vorm van overdracht is. ziekte.
Een andere vorm van overdracht is de consumptie van voedsel dat besmet is met de kapper of zijn uitwerpselen, zoals suikerrietsap of açaí. De ziekte kan ook worden overgedragen via transfusie van besmet bloed, of congenitaal, dat wil zeggen van moeder op kind tijdens zwangerschap of bevalling.
De prolixus Rhodnius is ook een gevaarlijke vector van de ziekte, vooral in gebieden nabij het Amazonewoud.
Levenscyclus
De levenscyclus van Trypanosoma cruzi begint wanneer de parasiet de bloedbaan van de persoon binnendringt en de cellen binnendringt en een amastigoot wordt, het stadium van ontwikkeling en vermenigvuldiging van deze parasiet. Amastigoten kunnen cellen blijven binnendringen en zich vermenigvuldigen, maar ze kunnen ook worden omgezet in trypomastigoten, waarbij ze cellen vernietigen en in het bloed circuleren.
Een nieuwe cyclus kan beginnen wanneer de kapper een besmet persoon bijt en deze parasiet oploopt. De trypomastigoten in de kapper worden epimastigoten, vermenigvuldigen zich en worden trypomastigoten, die vrijkomen in de ontlasting van dit insect.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
Behandeling voor de ziekte van Chagas kan in eerste instantie worden gedaan met het gebruik van medicijnen gedurende ongeveer 1 maand, die de ziekte kunnen genezen of de complicaties ervan kunnen voorkomen terwijl de parasiet nog in het bloed van de persoon zit.
Maar sommige individuen bereiken de genezing van de ziekte niet, omdat de parasiet het bloed verlaat en de weefsels gaat bewonen die de organen vormen, en om deze reden wordt het chronisch, waarbij het hart en het zenuwstelsel langzaam, maar progressief worden aangevallen. Lees meer over de behandeling van de ziekte van Chagas.
Onderzoek vordert
In een recente studie werd ontdekt dat een medicijn dat wordt gebruikt om malaria te bestrijden, effecten heeft op Trypanosoma cruzi , waardoor wordt voorkomen dat deze parasiet het spijsverteringsstelsel van de kapper verlaat en mensen besmet. Bovendien werd vastgesteld dat de eieren van de geïnfecteerde kappersvrouwtjes niet besmet waren met T. cruzi en dat ze minder eieren gingen leggen.
Ondanks dat het positieve resultaten heeft, is dit medicijn niet geïndiceerd voor de behandeling van de ziekte van Chagas, omdat omdat het een effect heeft, zeer hoge doses nodig zijn, wat giftig is voor mensen. Onderzoekers zijn dus op zoek naar medicijnen met hetzelfde of een vergelijkbaar werkingsmechanisme en die in concentraties die niet toxisch zijn voor het organisme hetzelfde effect hebben.