Valgus Knee: diagnose en behandeling

Valgus-knie, of geslacht valgus, is wanneer de knieën niet goed zijn uitgelijnd, naar binnen zijn gedraaid en elkaar raken. Deze verandering is merkbaar vanaf de leeftijd van 8 jaar, omdat tot dit stadium de meest voorkomende is dat de benen naar buiten gebogen zijn. Deze aandoening wordt in de volksmond ook wel 'X-vormige poten' en 'schaarpoten' genoemd.

De valgus-knie verhoogt de belasting aan de binnenkant van de knieën, wordt vaker gezien bij vrouwen en de oorzaken zijn onder meer:

  • Misvorming en ontwikkeling van de benen;
  • Stijfheid van de enkels;
  • Slecht uitgevoerde fysieke oefeningen, zoals squats;
  • Genetische factoren;
  • Ziekten, zoals scheurbuik en rachitis, waarbij vitaminegebrek leidt tot botzwakte.

Meestal worden kinderen geboren met een valgus- of varusknie, maar dit wordt gecorrigeerd naarmate ze groeien. Als er geen correctie is, kan de valgusknie het optreden van verstuikingen, artrose, tendinitis en bursitis bevorderen. Begrijp het verschil tussen tendinitis en bursitis en hoe u dit moet behandelen. 

Hoe de knie Valgus te identificeren en te behandelen

Hoe te identificeren

Om de valgusknie te identificeren, moet men de benen van het individu in staande positie observeren, waarbij het lichaam rechtop staat en de voeten parallel. 

Deze afwijking van de knieën veroorzaakt niet altijd pijn of ongemak, hoewel het het risico op artrose in dat gewricht kan vergroten, patellaire dislocatie, uitrekking van het mediale collaterale ligament, verhoogt de laterale quadriceps-tractie 

Hoe de behandeling is uitgevoerd

De behandeling om de valgusknie te corrigeren gebeurt met correctieve oefeningen op indicatie van de fysiotherapeut, met betere resultaten bij kinderen en adolescenten. Het gebruik van orthopedische inlegzolen kan ook geïndiceerd zijn, aangezien deze het opnieuw uitlijnen van de enkel en de voeten bevorderen en bijgevolg een verkeerde uitlijning van de knieën voorkomen.

Opdrachten

Corrigerende oefeningen voor de valgusknie bestaan ​​uit het versterken van de spieren van het voorste en laterale deel van de dij: semitendinosus, semimembranaceous, gracilis, sartorius, vastus medialis en biceps femoris, en de spieren van het laterale en achterste been moeten worden gestrekt als een tensor fascia lata, biceps femoris en laterale kniestructuren. 

Het is raadzaam om bepaalde soorten oefeningen, zoals hardlopen en squats, te vermijden en om de intensiteit en het tempo van fysieke activiteit te verminderen.