Electroneuromyografie (ENMG) is een onderzoek dat de aanwezigheid beoordeelt van laesies die zenuwen en spieren aantasten, zoals kan gebeuren bij ziekten zoals amyotrofische laterale sclerose, diabetische neuropathie, carpaal tunnel syndroom of guillain-barré ziekte, bijvoorbeeld. belangrijk om de arts te helpen de diagnose te bevestigen en de beste behandeling te plannen.
Deze test kan de geleiding van een elektrische impuls in een zenuw registreren en de activiteit van de spier tijdens een bepaalde beweging evalueren, en in het algemeen worden de onderste of bovenste ledematen, zoals benen of armen, geëvalueerd.
Hoe het Electroneuromyography-examen wordt gedaan
Het examen wordt in 2 stappen afgenomen:
- Electroneurografie of neuroconductie : kleine sensoren worden strategisch op de huid geplaatst om bepaalde spieren of zenuwbanen te beoordelen, en vervolgens worden kleine elektrische prikkels gemaakt om activiteiten te produceren op die zenuwen en spieren, die door het apparaat worden opgevangen. Deze stap kan ongemak veroorzaken dat lijkt op kleine slagen, maar die draaglijk zijn;
- Elektromyografie : een naaldvormige elektrode wordt in de huid ingebracht totdat deze de spier bereikt, om de activiteit direct te beoordelen. Hiervoor wordt de patiënt gevraagd om enkele bewegingen uit te voeren terwijl de elektrode de signalen detecteert. In dit stadium is er een stekende pijn tijdens het inbrengen van de naald en kan er tijdens het onderzoek ongemak optreden, wat aanvaardbaar is. Lees meer over elektromyografie.
Het elektroneuromyografie-onderzoek wordt gedaan door de arts en is beschikbaar in ziekenhuizen of gespecialiseerde klinieken. Dit examen wordt gratis gedaan door SUS en valt onder een aantal gezondheidsplannen, of het kan privé worden gedaan voor een prijs van ongeveer 300 reais, wat behoorlijk kan variëren, afhankelijk van de plaats waar het wordt uitgevoerd.
Waar is het voor
Electroneuromyografie wordt gebruikt om bepaalde ziekten te diagnosticeren die verband houden met zenuwimpulsen of elektrische spieractiviteit, om een geschikte behandeling te plannen. In sommige gevallen kan het ook nuttig zijn om het verloop van de ziekte te beoordelen.
Het elektromyogram is niet het standaardonderzoek voor de diagnose van zenuw- en spieraandoeningen, maar het resultaat wordt geïnterpreteerd op basis van de klinische geschiedenis van de patiënt en de resultaten van neurologisch onderzoek.
Welke ziekten detecteert de test
Het elektroneuromyografie-onderzoek bestudeert de werking van zenuwen en spieren, die kan worden gewijzigd in situaties zoals:
- Polyneuropathie, veroorzaakt door diabetes of een ontstekingsziekte. Weet wat diabetische neuropathie is en hoe u deze moet behandelen;
- Progressieve spieratrofie ;
- Hernia of andere radiculopathieën, die schade aan de spinale zenuwen veroorzaken.
- Carpaal tunnel syndroom . Leer hoe u dit syndroom kunt identificeren en behandelen;
- Gezichtsverlamming ;
- Amyotrofische laterale sclerose . Begrijp wat amyotrofische laterale sclerose is;
- Poliomyelitis ;
- Verandering in kracht of gevoeligheid veroorzaakt door trauma of klap;
- Spieraandoeningen , zoals myopathieën of spierdystrofieën.
Met de informatie die tijdens het onderzoek is verkregen, kan de arts de diagnose bevestigen, de beste behandelingsvormen aangeven of, in sommige gevallen, de ernst en de evolutie van de ziekte volgen.
Hoe u zich kunt voorbereiden op het examen
Om de elektroneuromyografie uit te voeren, wordt aanbevolen om goed gevoed naar de onderzoekslocatie te gaan en losse of gemakkelijk te verwijderen kleding te dragen, zoals een rok of korte broek. Vochtinbrengende oliën of crèmes mogen niet worden gebruikt in de 24 uur voorafgaand aan het onderzoek, omdat deze cosmetica de elektroden harder kunnen laten plakken.
Het is belangrijk om de arts te informeren als u medicijnen gebruikt, aangezien sommige, zoals anticoagulantia, de test kunnen verstoren of een contra-indicatie kunnen vormen en als u een pacemaker heeft als u lijdt aan bloedaandoeningen, zoals hemofilie.
Bovendien moet eraan worden herinnerd dat elektroneuromyografie meestal aan beide zijden wordt uitgevoerd (beide benen of armen), omdat het belangrijk is om de gevonden veranderingen tussen de aangedane zijde en de gezonde zijde te vergelijken.
Er zijn geen blijvende effecten na het onderzoek, dus het is mogelijk om normaal terug te keren naar de dagelijkse activiteiten.
Wie zou niet moeten doen
Electroneuromyografie brengt geen gezondheidsrisico's met zich mee, maar is gecontra-indiceerd voor mensen die pacemakers gebruiken of anticoagulantia gebruiken, zoals bijvoorbeeld warfarine, marevan of rivaroxaban. In deze gevallen moet u de arts informeren, die zal de contra-indicatie evalueren of wat voor soort behandeling kan worden uitgevoerd.
Er zijn enkele absolute contra-indicaties voor het onderzoek, namelijk: het niet meewerken van de patiënt om het onderzoek uit te voeren, de weigering van de patiënt om de procedure uit te voeren en de aanwezigheid van laesies op de plaats waar het onderzoek zou worden uitgevoerd.
Mogelijke risico's
Het elektroneuromyografie-onderzoek is in de meeste gevallen veilig, maar er kunnen situaties zijn waarvan de procedure mogelijk in gevaar is, zoals:
- Patiënten die worden behandeld met anticoagulantia;
- Bloedaandoeningen, zoals hemofilie en bloedplaatjesaandoeningen;
- Ziekten die het immuunsysteem verzwakken, zoals aids, diabetes en auto-immuunziekten;
- Mensen met een pacemaker;
- Infectieuze laesies die actief zijn op de plaats waar de test zou worden uitgevoerd.
Het is dus belangrijk om de arts te informeren als u een van de aandoeningen heeft waaronder het als een risico wordt beschouwd, naast het gebruik van medicijnen, zodat u het risico op complicaties kunt verminderen.