Tandocclusie is het contact van de boven- en ondertanden bij het sluiten van de mond. Onder normale omstandigheden moeten de boventanden de ondertanden enigszins bedekken, dat wil zeggen dat de bovenste tandboog iets groter moet zijn dan de onderste. Elke verandering in dit mechanisme wordt tandheelkundige malocclusie genoemd, die schade kan veroorzaken aan tanden, tandvlees, botten, spieren, ligamenten en gewrichten.
De belangrijkste soorten tandheelkundige occlusie zijn:
- Klasse 1 : normale occlusie, waarbij de bovenste tandboog perfect past bij de onderste tandboog;
- Klasse 2 : de persoon lijkt geen kin te hebben, aangezien de bovenste tandboog veel groter is dan de onderste boog.
- Klasse 3 : de kin ziet er erg groot uit, omdat de bovenste tandboog veel kleiner is dan de onderste.
Hoewel de malocclusie in de meeste gevallen zeer mild is en geen behandeling behoeft, zijn er gevallen waarin deze behoorlijk uitgesproken is, en het wordt aanbevolen om een tandarts te raadplegen om met de behandeling te beginnen, die bijvoorbeeld het gebruik van een beugel of een operatie kan omvatten.
Belangrijkste symptomen
Naast de esthetische verandering, kunnen de symptomen van malocclusie erg moeilijk te identificeren zijn, omdat het een probleem is dat zich na verloop van tijd voordoet en daarom de persoon eraan went, zonder te beseffen dat zijn tanden zijn veranderd.
Enkele tekenen die erop kunnen wijzen dat er sprake is van een tandheelkundige malocclusie, zijn dus:
- Slijtage van de tanden, waardoor de tanden aan de bovenkant niet glad zijn;
- Moeite met ongemak bij het bijten of kauwen;
- Frequente aanwezigheid van gaatjes;
- Verlies van een of meer tanden;
- Tanden met zeer onbedekte of gevoelige delen, die veel ongemak veroorzaken bij het eten van koud of zoet voedsel;
- Vaak hoofdpijn, pijn en oorsuizen;
- Problemen in het kaakgewricht.
In sommige gevallen kan tandheelkundige malocclusie ook verantwoordelijk zijn voor het veroorzaken van een slechte houding en afwijkingen in de wervelkolom.
In de meeste gevallen worden de symptomen niet geïdentificeerd en daarom kan het probleem van malocclusie alleen tijdens routinebezoeken door een tandarts worden vastgesteld, vooral wanneer er bijvoorbeeld een röntgenonderzoek wordt gedaan.
Behandeling voor tandheelkundige malocclusie
Behandeling voor een malocclusie van het gebit is alleen nodig als de tanden te ver van hun ideale positie verwijderd zijn en wordt meestal gestart met het gebruik van orthodontische apparaten om te proberen de tanden op de juiste plaats terug te brengen. Het gebruik van dit type apparaat kan variëren tussen 6 maanden en 2 jaar, afhankelijk van de mate van malocclusie.
Tijdens de behandeling met het apparaat kan het zijn dat de tandarts, afhankelijk van het geval, nog een tand moet verwijderen of een prothese moet plaatsen om de tanden de ruimte of spanning te geven die nodig is om terug te keren naar hun ideale plek.
In de meest ernstige gevallen, waarin de verandering in de mond erg geaccentueerd is, is het mogelijk dat het apparaat de tanden niet op de juiste plaats kan plaatsen en daarom kan de tandarts adviseren om een orthognatische operatie te ondergaan om de vorm van de botten van het gezicht te veranderen. . Lees meer over wanneer en hoe dit type operatie wordt uitgevoerd.