Phimosis komt overeen met het onvermogen om de eikel bloot te leggen, het laatste deel van de penis, in de volksmond bekend als de kop van de penis, vanwege een overtollige huid op de plaats. Deze aandoening komt vaak voor bij babyjongens en verdwijnt in de meeste gevallen tot de leeftijd van 1 jaar, in mindere mate tot 5 jaar of pas in de puberteit, zonder dat een specifieke behandeling nodig is. Als de huid echter na verloop van tijd niet genoeg doorhangt, moet u mogelijk een specifieke zalf gebruiken of een operatie ondergaan.
Er zijn 2 soorten mannelijke phimosis:
- Fysiologische phimosis: het is de meest voorkomende en is aanwezig sinds de geboorte;
- Secundaire phimosis: kan in elk stadium van het leven voorkomen en treedt bijvoorbeeld op na een terugkerende infectie of lokaal trauma.
In sommige gevallen is de huid zo strak dat zelfs de urine vast kan komen te zitten in de huid, waardoor het risico op urineweginfectie toeneemt. Phimosis kan complicaties veroorzaken zoals problemen bij het schoonmaken van de regio, verhoogd risico op urineweginfectie, pijn bij geslachtsgemeenschap, grotere kans op een SOA, HPV of peniskanker, naast het sterk verhogen van het risico op het ontwikkelen van parafimose, wat wanneer de voorhuid vast komt te zitten en de eikel niet meer bedekt.
Phimosis-diagnose
De enige manier om de aanwezigheid van phimosis te bevestigen, is door te proberen de huid die de glans penis bedekt, handmatig terug te trekken. Wanneer het niet mogelijk is om de eikel volledig te zien, vertegenwoordigt dit phimosis, die kan worden ingedeeld in 5 verschillende graden, hoewel de mate niet erg belangrijk is bij het bepalen van de beste behandeling, omdat deze vooral afhangt van de leeftijd van de jongen. De eerste verificatie van de aanwezigheid van phimosis gebeurt bij de pasgeboren baby, maar het maakt deel uit van alle consulten met de kinderarts tot 5 jaar oud.
In het geval van secundaire phimosis die tijdens de adolescentie of volwassenheid kan optreden, kan de man zelf observeren of er problemen zijn bij het intrekken van de huid, en als dit wordt geverifieerd, wordt een consult met een uroloog aanbevolen.
Tijdens het consult probeert de arts de huid die de eikel bedekt terug te trekken en als dit niet mogelijk is, wordt de diagnose phimosis gesteld.
Phimosis-behandelingen
Phimosis bij kinderen is te genezen en het is niet altijd nodig om zijn toevlucht te nemen tot specifieke behandelingen en daarom moet de kinderarts de situatie beoordelen, aangezien deze op natuurlijke wijze kan worden opgelost tot het kind 4 of 5 jaar oud is. Maar als na deze fase de phimosis aanhoudt, of in het geval van secundaire phimosis, is een specifieke behandeling nodig, die kan worden gedaan met:
1. Zalven voor phimosis
Gebruik van zalven op basis van corticoïden met ontstekingsremmende, pijnstillende en antibiotische eigenschappen om het glijden van de huid over de eikel te vergemakkelijken en zo een grotere terugtrekking te bevorderen. De door de arts aangegeven zalf moet twee keer per dag worden aangebracht, gedurende 1 maand en kan voldoende zijn om phimosis te genezen. Bekijk wat ze zijn en hoe u sommige zalven voor phimosis kunt gebruiken.
2. Oefening om de huid van de eikel terug te trekken
Een andere mogelijkheid, voor jongens ouder dan 5 jaar, is om een oefening te doen om de huid terug te trekken zonder te veel te forceren of pijn te veroorzaken, aangezien het op deze manier mogelijk is om het glijden te vergemakkelijken en zo de blootstelling van de eikel te bevorderen.
Houd voor de oefening de penis met één hand vast en breng met de andere de zalf aan en trek de huid langzaam, gedurende 1 minuut, 3 tot 4 keer per dag terug. Deze oefening mag geen pijn of ongemak veroorzaken, maar moet 'de huid beetje bij beetje losmaken'. Wanneer de oefening niet correct wordt uitgevoerd, kunnen naast pijn ook littekens, nieuwe verklevingen en een ring van fibrose, die kenmerkend is voor parafimose, ontstaan.
3. Phimosis-operatie
Als behandeling met zalven en oefeningen niet voldoende is, kunt u na 2 jaar ook een phimosis-operatie ondergaan, postectomie genaamd. De chirurgische procedure moet door de arts worden uitgevoerd, rekening houdend met de leeftijd van de persoon en de mate van phimosis en kan worden gedaan door de overtollige huid volledig te verwijderen of door kleine sneetjes in de huid van de regio te maken om de blootstelling van de eikel te vergemakkelijken. Begrijp hoe het wordt gedaan en de nodige zorg na een operatie voor phimosis.
Phimosis-chirurgie kan niet worden uitgevoerd in situaties zoals problemen met de bloedstolling, lokale infectie of in geval van afwijkingen in de penis, aangezien deze situaties een groter risico op complicaties met zich meebrengen en het kan nodig zijn om gebruik te maken van de verwijderde huid om wat weefsel in het genitale gebied te reconstrueren .
Vrouwelijke phimosis
Hoewel zeldzaam, is het mogelijk dat vrouwen phimosis hebben, deze situatie wordt gekenmerkt door de adhesie van de kleine lippen van de vagina, die de vaginale opening bedekken, maar deze adhesie bedekt niet eens de clitoris of de urethra, het kanaal waardoor het passeert de urine.
Net als bij jongens kan vrouwelijke phimosis in de loop van de tijd worden opgelost, afhankelijk van de ontwikkeling van het meisje. Als de therapietrouw echter aanhoudt, kan het nodig zijn om een specifieke behandeling uit te voeren die moet worden aanbevolen door de kinderarts of gynaecoloog. Zie meer over vrouwelijke phimosis.