Hoe weet u of uw baby een tong heeft?

De meest voorkomende symptomen die kunnen helpen bij het identificeren van de vastzittende tong van de baby en die het gemakkelijkst te zien zijn als de baby huilt, zijn: 

  • De stoeprand, een frenulum genaamd, van de tong is niet zichtbaar;
  • Moeilijkheden om de tong naar de boventanden te brengen;
  • Moeilijkheden om de tong zijwaarts te bewegen;
  • Moeilijkheden om de tong uit de lippen te steken;
  • Tong in de vorm van een knoop of hart wanneer het kind het eruit gooit;
  • De baby bijt in de tepel van de moeder in plaats van erop te zuigen;
  • De baby eet slecht en heeft kort na het geven van borstvoeding honger;
  • De baby kan niet aankomen of groeit langzamer dan verwacht.

De vastzittende tong, ook wel de korte tongrem of ankyloglossie genoemd, treedt op wanneer het stuk huid, dat zich onder de tong bevindt, de zogenaamde rem, korter en strakker is, waardoor de tong moeilijk kan bewegen.

De vastzittende tong is echter te genezen door middel van een operatie, wat frenotomie of frenectomie kan zijn, en het is niet altijd nodig omdat de vastzittende tong in sommige gevallen spontaan verdwijnt of geen problemen veroorzaakt.

Hoe weet u of uw baby een tong heeft?Hoe weet u of uw baby een tong heeft?

Mogelijke complicaties

De tong die vastzit in de baby kan problemen veroorzaken bij het geven van borstvoeding, omdat de baby het moeilijker heeft om de borst van de moeder goed in de mond te nemen en de tepel bijt in plaats van erop te zuigen, wat erg pijnlijk is voor de moeder. Door de borstvoeding te verstoren, zorgt de vastzittende tong er ook voor dat de baby slecht eet, zeer snel honger krijgt na de borstvoeding en niet het verwachte gewicht bereikt.

Bij oudere kinderen kan een vastzittende tong ervoor zorgen dat het kind moeite heeft met het eten van vast voedsel en de tandontwikkeling verstoort, zoals het ontstaan ​​van een ruimte tussen de twee onderste voortanden. Deze toestand belemmert het kind ook om blaasinstrumenten, zoals fluit of klarinet, te bespelen en, na de leeftijd van 3 jaar, wordt de spraak belemmerd, aangezien het kind de neiging heeft om de letters l, r, n en z niet uit te spreken.

Hoe de behandeling is uitgevoerd

De behandeling van de vastzittende tong is alleen nodig wanneer de voeding van de baby wordt beïnvloed of wanneer het kind spraakproblemen heeft, en bestaat uit een operatie waarbij de tongrem wordt doorgesneden om de tong te laten bewegen.

Tongchirurgie is snel en ongemak is minimaal, aangezien er weinig zenuwuiteinden of bloedvaten in de tongrem zijn, en na de operatie is het mogelijk om de baby normaal te voeden. Lees meer over hoe de operatie wordt uitgevoerd om een ​​vastzittende tong te behandelen en wanneer dit aangewezen is.

Logopedie voor de tong wordt ook aanbevolen wanneer het kind spraakproblemen heeft, en na een operatie door middel van oefeningen die de beweging van de tong verbeteren.

Oorzaken van de tong die vastzit in de baby

De vastzittende tong is een genetische verandering die optreedt tijdens de vorming van de baby tijdens de draagtijd en kan worden veroorzaakt door erfelijke aandoeningen, dat wil zeggen door bepaalde genen die van ouders op hun kinderen worden overgedragen. Soms is er echter geen oorzaak en komt het voor bij baby's zonder gevallen in het gezin, daarom is er een tongtest, uitgevoerd bij pasgeborenen in ziekenhuizen en kraamklinieken, die dient om het frenulum van de tong te beoordelen.