Hoe weet u of uw kind hyperactief is (met test)

Om vast te stellen of het kind hyperactief is, is het noodzakelijk om op de hoogte te zijn van de tekenen die deze aandoening presenteert als rusteloosheid tijdens maaltijden en spelletjes, naast het gebrek aan aandacht in de lessen en zelfs bijvoorbeeld tv kijken.

Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, weergegeven door het acroniem ADHD, wordt sterk verward met nervositeit, angst of opwinding en manifesteert zich meestal vóór de leeftijd van 7 jaar. Als de aandoening niet in de kinderjaren wordt vastgesteld, kan dit het leer- en sociale leven van het kind nadelig beïnvloeden. Beter begrijpen wat hyperactiviteit is.

Tekenen van hyperactiviteit bij het kind

Om te bepalen of het kind hyperactief is, is het noodzakelijk om op de hoogte te zijn van tekenen zoals:

Hij kan lange tijd niet zitten, bewegend in zijn stoel;
Het lijkt geen aandacht te schenken aan wat er wordt gezegd;
U heeft moeite met het opvolgen van een bevel of instructie, ook al heeft u die begrepen;
Hij kan niet deelnemen aan momenten van stilte, zoals lezen;
Hij praat veel, op een buitensporige manier en kan niet zwijgen, gesprekken onderbreken;
Hij heeft moeite om thuis en op school op te letten en geconcentreerd te zijn;
Het wordt gemakkelijk afgeleid;
Je voelt je angstig als je iets moet doen;
Het is gemakkelijk om voorwerpen te verliezen;
Heeft moeite om alleen of met slechts één object te spelen;
Verandert taken, waardoor de vorige onafgemaakt blijft;
Hij kan niet wachten op zijn beurt, omdat hij het antwoord al vóór de vraag kan uitspreken of op andere collega's om te antwoorden;
Hij geeft de voorkeur aan gevaarlijke spellen omdat hij niet nadenkt over de gevolgen.

Dus als er een vermoeden van hyperactiviteit bestaat, wordt aangegeven dat de ouders een gedragspsycholoog of kinderarts zoeken, zodat de evaluatie kan worden gemaakt en de diagnose kan worden bevestigd of uitgesloten, omdat deze symptomen ook kunnen optreden bij andere kinderstoornissen zoals gegeneraliseerde angst. , depressie en zelfs pesten, zodat het kind voortaan goed kan worden behandeld.

Hyperactiviteitstest

Beantwoord de volgende vragen en kijk of uw kind mogelijk hyperactief is:

Kijk of uw kind hyperactief is.

Start de test

Illustratieve afbeelding van de vragenlijst

Illustratieve afbeelding van het probleem

Wrijft u over uw handen, voeten of kronkelt u in uw stoel?

Is het kind rommelig en laat alles niet op zijn plaats?

Is het moeilijk voor haar om tot het einde een film te kijken?

Lijkt ze niet te luisteren als je met haar praat en je tegen jezelf laat praten?

Is het te opgewonden en komt het op meubels of kasten terecht, zelfs als het totaal ongepast is?

Houdt ze helemaal niet van rustige en serene activiteiten zoals yoga of meditatielessen?

Heeft ze moeite om op haar beurt te wachten en voor anderen te passeren?

Heeft u moeite om langer dan 1 uur te blijven zitten?

Ben je snel afgeleid op school of als je met haar praat?

Ben je erg opgewonden bij het luisteren naar muziek of in een nieuwe omgeving met veel mensen?

Houdt het kind ervan om door dit expres gewond te raken door krassen of beten?

Heeft het kind moeite om de instructies van iemand anders op te volgen?

Heeft het kind moeite om op school op te letten en wordt het zelfs afgeleid door een spel dat hij erg leuk vindt?

Heeft het kind moeite de ene taak uit te voeren omdat hij afgeleid is en meteen aan een andere begint?

Vindt het kind het moeilijk om rustig en vredig te spelen?

Praat het kind veel?

Onderbreekt of stoort het kind gewoonlijk anderen?

Lijkt het kind niet vaak te horen wat er wordt gezegd?

Loop je altijd dingen mis die nodig zijn voor taken of activiteiten op school of thuis?

Houdt het kind ervan om deel te nemen aan gevaarlijke activiteiten zonder na te denken over de mogelijke gevolgen?

Hoe is de behandeling voor hyperactiviteit

Hyperactiviteit is niet te genezen, maar de behandeling helpt het kind om de symptomen te verminderen en wordt gedaan met gedragstherapie en ontspanningstechnieken onder begeleiding van een kinderpsycholoog om de symptomen onder controle te houden.

In de meest ernstige gevallen, wanneer de aandoening het kind verhindert eenvoudige taken uit te voeren, zoals naar school gaan, kunnen naast gedragstherapie medicijnen worden voorgeschreven door de kinderarts.

Ouders zijn ook belangrijk bij de behandeling, omdat ze het kind kunnen helpen de symptomen onder controle te houden door bepaalde strategieën aan te nemen, zoals het creëren van een routine, het hebben van regelmatige schema's en het uitvoeren van taken die het kind helpen energie te spenderen, zoals een moment van spelen met het gezin. daar gaat het bijvoorbeeld om hardlopen.