Eosinofielen zijn een soort bloedafweercel die voortkomt uit de differentiatie van een cel die wordt geproduceerd in het beenmerg, de myeloblast, en die tot doel heeft het lichaam te verdedigen tegen de invasie van vreemde micro-organismen, wat erg belangrijk is voor de werking van de immuunsysteem.
Deze afweercellen zijn in hoge concentraties in het bloed aanwezig, voornamelijk bij allergische reacties of bij parasitaire, bacteriële en schimmelinfecties. Eosinofielen bevinden zich meestal in lagere concentraties in het bloed dan andere afweercellen in het lichaam, zoals lymfocyten, monocyten of neutrofielen, die ook inwerken op het immuunsysteem.
Referentiewaarden
De hoeveelheid eosinofielen in het bloed wordt bepaald op het leukogram, dat deel uitmaakt van het bloedbeeld waarbij de witte bloedcellen van het lichaam worden beoordeeld. Normale bloed-eosinofielenwaarden zijn:
- Absolute waarde: 40 tot 500 cellen / µL bloed - is het totale aantal eosinofielen in het bloed;
- Relatieve waarde: 1 tot 5% - is het percentage eosinofielen in verhouding tot de andere cellen van de witte bloedcel.
De waarden kunnen enigszins veranderen afhankelijk van het laboratorium waarin het onderzoek is uitgevoerd en daarom moet de referentiewaarde ook in het onderzoek zelf worden gecontroleerd.
Wat kan worden veranderd Eosinofielen
Wanneer de testwaarde buiten het normale bereik valt, wordt aangenomen dat de persoon mogelijk verhoogde of verlaagde eosinofielen heeft, waarbij elke verandering verschillende oorzaken heeft.
1. Hoge eosinofielen
Wanneer het aantal eosinofielen in het bloed groter is dan de normale referentiewaarde, wordt eosinofilie gekarakteriseerd. De belangrijkste oorzaken van eosinofilie zijn:
- Allergie , zoals astma, netelroos, allergische rhinitis, dermatitis, eczeem;
- Worm parasieten , zoals ascariasis, toxocariasis, mijnworm, oxyuriasis, schistosomiasis, onder andere;
- Infecties , zoals buiktyfus, tuberculose, aspergillose, coccidioïdomycose, sommige virussen;
- De allergie voor het gebruik van medicijnen , zoals AAS, antibiotica, antihypertensiva of bijvoorbeeld tryptofaan;
- Ontstekingsziekten van de huid , zoals bulleuze pemphigus, dermatitis;
- Andere ontstekingsziekten , zoals inflammatoire darmaandoeningen, hematologische ziekten, kanker of genetische ziekten die bijvoorbeeld erfelijke eosinofilie veroorzaken.
In sommige zeldzame gevallen is het nog steeds mogelijk om de oorzaak van de toename van eosinofielen, een situatie die idiopathische eosinofilie wordt genoemd, niet te achterhalen. Er is ook een situatie die hypereosinofilie wordt genoemd, waarbij het aantal eosinofielen erg hoog is en meer dan 10.000 cellen / µl bedraagt, wat vaker voorkomt bij auto-immuunziekten en genetische ziekten, zoals hypereosinofiel syndroom.
Hoe weet ik of ik bovengemiddelde eosinofielen heb?
Een persoon met hoge eosinofielen vertoont niet altijd symptomen, maar ze kunnen juist ontstaan door de ziekte die eosinofilie veroorzaakte, zoals kortademigheid bij astma, niezen en verstopte neus bij allergische rhinitis of buikpijn bij infecties parasitair, bijvoorbeeld.
Wat betreft mensen met erfelijke hypereosinofilie, is het mogelijk dat een teveel aan eosinofielen symptomen veroorzaakt zoals buikpijn, jeukende huid, koorts, lichaamspijn, buikkrampen, diarree en misselijkheid.
Eosinofiel in bloedmonster 2. Lage eosinofielen
Het lage aantal eosinofielen, eosinopenie genaamd, treedt op wanneer eosinofielen minder dan 40 cellen / µl hebben en 0 cellen / µl kunnen bereiken.
Eosinopenie kan optreden in het geval van acute bacteriële infecties, zoals longontsteking of meningitis, omdat het ernstige bacteriële infecties zijn die gewoonlijk andere soorten afweercellen verhogen, zoals neutrofielen, die het absolute of relatieve aantal eosinofielen kunnen verminderen. . De afname van eosinofielen kan ook het gevolg zijn van een verminderde immuniteit door ziekte of het gebruik van geneesmiddelen die de functie van het immuunsysteem veranderen, zoals corticosteroïden.
Bovendien is het mogelijk om lage eosinofielen te hebben zonder dat er veranderingen worden gevonden. Deze situatie kan zich ook voordoen tijdens de zwangerschap, wanneer er een fysiologische vermindering van het aantal eosinofielen is.
Andere zeldzame oorzaken van eosinopenie zijn bijvoorbeeld auto-immuunziekten, beenmergaandoeningen, kanker of HTLV.
Hoe weet ik of ik subnormale eosinofielen heb
Het lage aantal eosinofielen veroorzaakt gewoonlijk geen symptomen, tenzij het verband houdt met een ziekte die een of andere klinische manifestatie kan hebben.