Thyroiditis is de ontsteking van de schildklier die kan optreden als gevolg van verschillende situaties, zoals veranderingen in de immuniteit, infecties of het gebruik van bijvoorbeeld medicijnen, die op een acute manier kunnen gebeuren, waarbij de evolutie sneller is, of op een chronische manier, bij dat de ontsteking geleidelijk gebeurt.
Als een schildklierontsteking optreedt, kunnen tekenen en symptomen optreden, zoals pijn in de nek, slikproblemen, koorts en koude rillingen, en kunnen ook gevolgen hebben zoals hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie.
Het is belangrijk dat thyroïditis wordt geïdentificeerd en behandeld zodra de eerste tekenen en symptomen optreden, omdat in sommige gevallen de kans op genezing groot is. De behandeling van thyroïditis wordt geïndiceerd door de endocrinoloog en varieert naargelang de oorzaak en bijgevolg het type thyroïditis.
Volgens de oorzaak van schildklierontsteking kan thyroïditis in sommige typen worden ingedeeld, waarvan de belangrijkste zijn:
1. Thyroïditis van Hashimoto
Hashimoto's thyroïditis is het meest voorkomende type chronische thyroïditis en komt vaker voor bij vrouwen van 30 tot 50 jaar, hoewel het in elk stadium van het leven kan voorkomen. Hashimoto's thyroïditis is een auto-immuunziekte waarbij het lichaam antilichamen aanmaakt die uiteindelijk schildkliercellen aanvallen en ontstekingen, veranderingen in hun functie en verminderde synthese van schildklierhormonen veroorzaken.
Belangrijkste symptomen : het belangrijkste symptoom is een vergrote schildklier, ook wel bekend als struma, en het is niet gebruikelijk om pijn te veroorzaken. Er kunnen ook symptomen van hypothyreoïdie zijn, zoals vermoeidheid, sufheid, droge huid en gebrek aan concentratie, maar het kan ook worden afgewisseld met perioden van hyperthyreoïdie, met symptomen als hartkloppingen, slapeloosheid en gewichtsverlies.
Behandeling : de behandeling wordt vastgesteld door de endocrinoloog en vervanging van schildklierhormoon is meestal geïndiceerd bij het gebruik van levothyroxine, maar de indicatie hangt af van de waarden van de schildklierfunctie, die kunnen worden geverifieerd door middel van TSH- en T4-bloedtesten vrij.
Lees meer over de thyroïditis van Hashimoto.
2. Thyroiditis van Quervain
Thyroïditis van Quervain treedt op als gevolg van infecties door virussen, zoals de bof, influenza, adenovirus, ecovirus of Coxsackie, en komt vaker voor bij vrouwen tussen 30 en 50 jaar oud. Deze ziekte veroorzaakt een intense ontsteking van de schildklier en de vernietiging van zijn cellen.
Belangrijkste symptomen : pijn in de schildklierregio, die kan uitstralen naar de kaak of oren. De klier kan enigszins vergroot zijn, waardoor keelpijn en slikproblemen kunnen ontstaan. Er kunnen ook symptomen zijn van luchtweginfectie, zoals hoesten en secretieproductie.
Behandeling : behandeling voor dit type thyroïditis wordt gedaan met medicijnen om de symptomen te verlichten, vooral met ontstekingsremmende medicijnen, zoals bijvoorbeeld Naproxen. Bij ernstige of aanhoudende symptomen kan het gebruik van corticosteroïden, zoals prednison, aangewezen zijn door de endocrinoloog.
Om dit type thyreoïditis te bevestigen, kan de arts tests bestellen zoals VHS, dat de aanwezigheid van een ontsteking identificeert, naast de test voor de opname van radioactief jodium, die de schildklierfunctie beoordeelt. Als er nog steeds twijfel is, kan de arts een schildklierpunctie uitvoeren, waardoor andere oorzaken, zoals bijvoorbeeld een cyste of kanker, kunnen worden uitgesloten. Lees meer over de tests die de schildklier evalueren.
3. Lymfocytische thyroiditis
Lymfatische thyroïditis, ook wel bekend als stil of pijnloos, wordt ook veroorzaakt door auto-immuniteit, waarbij in het lichaam geproduceerde antilichamen de schildklier aanvallen, wat vaker voorkomt bij vrouwen van 30 tot 60 jaar oud.
Belangrijkste symptomen : lymfatische thyroïditis veroorzaakt gewoonlijk geen pijn of gevoeligheid van de schildklier, maar het stimuleert de afgifte van schildklierhormonen in de bloedbaan, wat een periode met symptomen van hyperthyreoïdie kan veroorzaken, die gewoonlijk binnen enkele weken tot maanden herstelt. In sommige gevallen kan er ook een korte periode van hypothyreoïdie zijn.
Behandeling : lymfatische thyroïditis heeft geen specifieke behandeling en controle van de symptomen van hyperthyreoïdie is geïndiceerd. In sommige gevallen kan de arts bijvoorbeeld het gebruik van medicijnen zoals Propranolol aanbevelen om de hartslag te regelen bij hyperthyreoïdie of hormoonvervanging in de hypothyreoïdie.
4. Riedel's thyroiditis
Thyroïditis van Riedel, ook bekend als fibrotische thyroïditis, is een ander type zeldzame chronische thyroïditis die langzame en geleidelijke laesies en fibrose veroorzaakt die kunnen leiden tot hypothyreoïdie.
Belangrijkste symptomen : De thyroïditis van Riedel veroorzaakt pijnloos een vergroting van de schildklier, maar het kan een zwaar gevoel in de nek, slikproblemen, heesheid, gevoel van verstikking en kortademigheid veroorzaken.
Behandeling : behandeling van dit type thyroïditis gebeurt met geneesmiddelen om de ontstekingsactiviteit te verminderen, zoals corticosteroïden, tamoxifen of methotrexaat. Schildklierhormoonvervanging kan ook door de arts worden aangegeven, wanneer de schildklierfunctie is aangetast, en een operatie als de symptomen van luchtwegcompressie ernstig zijn.
5. Andere thyroiditis
Andere, minder vaak voorkomende oorzaken van thyroïditis zijn onder meer die veroorzaakt door intoxicatie met bepaalde medicijnen, zoals bijvoorbeeld chemotherapie of amiodaron. Actinische thyroïditis wordt veroorzaakt door bestralingsbehandelingen in het nekgebied, die een ontsteking of remming van de schildkliercelfunctie kunnen veroorzaken.
Er is ook thyroïditis veroorzaakt door infecties door stafylokokken of streptokokkenbacteriën, of door schimmels, zoals bijvoorbeeld Aspergillus of Candida , of zelfs door sommige parasieten en mycobacteriën.