Uteriene atonie komt overeen met het verlies van het vermogen van de baarmoeder om na de bevalling samen te trekken, waardoor het risico op postpartumbloeding toeneemt, waardoor het leven van de vrouw in gevaar komt. Deze situatie kan gemakkelijker optreden bij vrouwen die zwanger zijn van een tweeling, die jonger zijn dan 20 of ouder dan 40, of die overgewicht hebben.
Het is belangrijk dat de risicofactoren voor uteriene atonie worden geïdentificeerd, zodat profylactische behandeling kan worden vastgesteld om complicaties tijdens of na de bevalling te voorkomen, waarbij oxytocine in de derde fase van de bevalling wordt toegediend om normaal samentrekking van de baarmoeder te bevorderen. en dus atonie vermijden.
Waarom het gebeurt
Onder normale omstandigheden, nadat de placenta is vertrokken, trekt de baarmoeder samen met als doel de hemostase te bevorderen en overmatig bloeden te voorkomen. Wanneer het vermogen van de baarmoeder om samen te trekken echter verminderd is, werken de baarmoedervaten die verantwoordelijk zijn voor het bevorderen van hemostase niet goed, wat het optreden van bloedingen bevordert.
Enkele van de situaties die het samentrekken van de baarmoeder kunnen verstoren, zijn dus:
- Tweelingzwangerschap;
- Zwaarlijvigheid;
- Baarmoederveranderingen, zoals de aanwezigheid van vleesbomen en bicornuate baarmoeder;
- Behandeling van pre-eclampsie of eclampsie met magnesiumsulfaat;
- Langdurige bevalling;
- Leeftijd van de vrouw, komt vaker voor bij vrouwen jonger dan 20 jaar en ouder dan 40 jaar.
Bovendien lopen vrouwen die baarmoederatonie hebben gehad tijdens eerdere zwangerschappen een verhoogd risico op een nieuwe zwangerschap in de toekomst, en daarom is het belangrijk dat dit aan de arts wordt doorgegeven, zodat profylactische maatregelen kunnen worden genomen om atonie te voorkomen.
Risico's en complicaties van baarmoederatonie
De belangrijkste complicatie die verband houdt met uteriene atonie is postpartumbloeding, omdat de baarmoedervaten niet goed kunnen samentrekken om hemostase te bevorderen. Er kunnen dus grote hoeveelheden bloed verloren gaan, wat het leven van een vrouw in gevaar kan brengen. Lees meer over postpartumbloeding.
Naast bloeding kan uteriene atonie ook in verband worden gebracht met andere risico's en complicaties, zoals nier- en leverfalen, veranderingen in het stollingsproces in het lichaam, verlies van vruchtbaarheid en hypovolemische shock, die wordt gekenmerkt door een groot verlies van vocht en bloed en progressief verlies van de hartfunctie, wat resulteert in een afname van de hoeveelheid zuurstof die door het lichaam wordt verspreid en het leven van een persoon in gevaar kan brengen. Begrijp wat hypovolemische shock is en hoe u deze kunt identificeren.
Hoe is de behandeling
Om baarmoederatonie te voorkomen, wordt aanbevolen oxytocine toe te dienen wanneer de vrouw de derde fase van de bevalling ingaat, wat overeenkomt met de uitdrijvingsperiode. Dat komt omdat oxytocine de samentrekking van de baarmoeder kan bevorderen, de uitdrijving van de baby vergemakkelijkt en de hemostase stimuleert.
In gevallen waarin oxytocine niet het gewenste effect heeft, kan het nodig zijn om een chirurgische ingreep uit te voeren om bloeding te voorkomen en uteriene atonie te behandelen, en baarmoedertamponade kan worden uitgevoerd om bloeding te verminderen of te stoppen, en het wordt ook aanbevolen het gebruik van antibiotica en oxytocine om het resultaat te garanderen.
In meer ernstige situaties kan de arts een totale hysterectomie aanbevelen, waarbij de baarmoeder en de baarmoederhals worden verwijderd en het bloeden dan kan worden verholpen. Bekijk hoe de hysterectomie wordt uitgevoerd.